„Nú um stundir standa yfir pólitískar ofsóknir á hendur viðtengingarhætti þátíðar. Fréttafólk á hinum ýmsu miðlum neitar að nota fullkomlega eðlilegar sagnmyndir líkt og gengi, færi, nyti eða fengi og hafa einfaldað mál sitt svo um munar með óhóflegri notkun hjálparsagna,“

segir Þorbjörg Þorvaldsdóttir málfræðingur og verkefnastýra Samtakanna ’78. Spyr hún hvers viðtengingarhátturinn eigi að gjalda.

„Nú segir margt málsmetandi fólk í sífellu myndi ganga, myndi fara, myndi njóta, myndi fá og það má nú segja ýmislegt misjafnt um þau sem ekki nota viðtengingarhátt yfir höfuð – hvorki á hjálpar- né aðalsögnum. Engin áhersla er lögð á þetta grundvallaratriði í grunnskólum þessa lands og málnotkunin er hvergi leiðrétt né bent á að til eru fullkomlega eðlilegar sagnmyndir í viðtengingarhætti þátíðar sem rétt væri að nota í miklu meira mæli.

Við þau sem telja að þetta sé náttúrulegur breytileiki í málinu vil ég segja: Hvar er sómakennd ykkar? Hvar er virðingin fyrir íslenskunni? Það er ótækt að viðtengingarhætti þátíðar sé sópað út af borðinu með þessum hætti án nokkurrar umhugsunar.“