Í pistlinum umdeilds sagði Kristján meðal annars:

„Ég segist hafa fæðst í röngum líkama. Ef mér finnst ég vera unglingsstúlka á ég þá að fá samþykki samfélagsins – án tillits til aðstæðna? Ef ég segist vera blindur, á ég þá að fá að vera blindur? Ef ég segist vera svertingi, eiga þá allir að virða mig sem slíkan? Ef ég segist vera lamaður á ég þá að fá hjólastól?“

Einnig þetta:

„Aumingjavæðingin er hættuleg. Umburðarlyndið er skaðlegt þegar kemur að viðurkenningu duttlunga og komplexa. Við erum í raun og veru að svipta fólk rétti til mannsæmandi lífs með því að sýna tvöfalt siðgæði í formi hins falska samþykkis.

Samfélagið er að bregðast með því að sýna öryggisnet sem er fullkomlega glatað. Við ýtum undir fordóma með því að taka þátt í vitleysunni.

Hið versta við öll þessi minnihlutaréttindi er að þau skapa fordóma og gera í öllum tilvikum illt verra.

Ástæðan er sú að öll þessi svokallaða barátta er reist á viðurkenndri heimsku, fölskum forsendum og gagnkvæmum misskilningi.“

Kristján neitaði því að hann hafi verið að ráðast á trans fólk með pistli sínum en sagðist hafa verið að gagnrýna umræðuhefð:

„Fólk hefur ákveðið að skilja orð mín sem árás á tiltekinn hóp. En í þeirri árás hef ég engan þátt tekið. Ég ber engan kala til nokkurs manns. Ég hef ekkert á móti neinum hópum. Transfólk er í mínum huga allt hið besta fólk. Ég hef akkúrat ekkert út á réttindabaráttu eins né neins að setja. Reyndar er ég að sýna öllu fólki stuðning með því að reyna að draga umræðuna upp úr hjólförum heimskunnar. Ég skal aftur á móti þykja skömm fyrir að benda á þá staðreynd að umræðan er á villigötum!“

Því skal haldið til haga að mörgum misbauð pistill Kristjáns, hvort sem það var með réttu eða röngu, en hins vegar hafa margir lýst yfir óánægju með uppsögnina. Meðal annars segir Þorvaldur Gylfason, hagfræðingur og prófessor emeritus: „Háskóli Íslands þarf að gæta sín betur, segi ég eftir öll þessi ár þar innan búðar.“

Einar Gautur Steingrímsson lögmaður segir: „McCarthy tímabil er runnið upp á Íslandi. Fólk missir vinnu fyrir ímyndaðar sakir í rétttrúnaðaræði sem runnið er á fólk. Flestir sem segja fólki upp eru þó ekki hugsjónarmenn heldur hugleysingjar sem þora ekki öðru.“

Hins vegar segir baráttukjonan Arna Magnea Danks: „Tilvera og tilvist fólks er ekki skoðun. Það að ýta undir jaðarsetningu, fáfræði, fordóma og hatur gegn hópi fólks er engum sæmandi, síst af öllum einstaklingum sem vinna við að uppræta fáfræði í formi menntunar. Það að fólk í forréttindastöðum sem vilja marsera í takt við hatur, uppdubbað sem tjáningarfrelsi, sé nú reitt yfir að hreinlega geta ekki haldið áfram að vera níðingar á leikskólalóð lífsins, skiptir bara engu máli. Tjáningarfrelsi þýðir frelsi allra, en ekki bara sumra og þegar þið ráðist að tjáningarfrelsi og tilverurétti hóps fólks, þá ætti engum að undra að slíkt hatur virki sem tvíeggja sverð sem snýst í höndum þeirra sem beita því. Stundum væri bara betra fyrir suma að þegja og vera álitin heimsk, frekar en að hamra sem vitstola væru á lyklaborð eigin fordæmingar og taka af allan vafa.“