Í nóvember 2021 opnaði Guðný sig um kynferðislegt ofbeldi sem hún varð fyrir sem barn af hendi Kristins E. Andréssonar, fyrrverandi þingmanns og ritstjóra Tímarits Máls og Menningar.
Sjá einnig: Guðný segir að Kristinn E. hafi brotið á henni kynferðislega – Skilar skömminni
Guðný stingur niður penna í Morgunblaðið í dag í tilefni viðtals Árna Matthíassonar við Rósu Magnúsdóttur sagnfræðing um bók hennar Kristinn og Þóra: Rauði þræðir í Dagmálum þann 25. september síðastliðinn. Bókin kom út árið 2021 en í kjölfar útgáfunnar steig Guðný fram og lýsti ofbeldinu sem hún varð fyrir.
Í grein sinni í Morgunblaðinu í dag segir Guðný að viðtalið í Dagmálum hafi snúist um þann mikla átrúnað sem Kristinn og Þóra höfðu á Stalín þrátt fyrir fréttir af hans miklu illvirkjum.
„Mér þótti leitt að það skyldi ekki vera minnst einu orði á að Kristinn var líka illvirki sem barnaníðingur sbr. grein mína í Mbl. 9. nóv. 2021. Kristinn áreitti mig endurtekið þegar ég var 9-10 ára og ég reyndi að forðast hann eins og ég gat, níu ára barn. Því miður sagði ég ekki foreldrum mínum frá þessu, viðbrögð mín voru hin dæmigerðu viðbrögð fórnarlambsins, skömm og þögn.“
Guðný segist hafa skilning á að umræðuefnið í Dagmálum hafi ekki verið þetta, en henni sárnar að ekki hafi verið minnst á barnaníðið einu orði.
„Það eru notuð orð um Kristin eins og yfirþyrmandi og dragbítur en ekki barnaníðingur. Á meðan hann þóttist vera að berjast fyrir réttlæti í heiminum vílaði hann ekki fyrir sér að reyna að eyðileggja líf barnungra dætra vina sinna. Eftir að grein mín birtist kom fljótlega önnur grein í Mbl. eftir konu sem hafði orðið fyrir áreiti af hendi Kristins barnung. Hún var heppin, foreldrar hennar áttuðu sig á hvað var að gerast og hentu Kristni út af heimilinu. Einnig hef ég heyrt frá fleiri konum sem hafa sömu sögu að segja um Kristin þegar þær voru börn,“ segir Guðný í grein sinni í dag.
Hún segir að Kristinn hafi verið óheiðarlegur maður, bæði pólitískt og persónulega og grætt á þjónkun sinni við Rússland og síðar Kína.
„Hann bjó flott og lifði hátt en ætlaðist til að hinn grái almúgi sætti sig við lakari kjör í nafni sósíalismans. Hann níddist á börnum en lifði á þeim tíma þar sem flestir fullorðnir voru blindir fyrir þessu fyrirbæri og börnum sem sögðu frá sjaldnast trúað. Barnaníð er því miður eitthvað sem hefur alltaf verið til og hefur því miður ekki verið útrýmt enn þótt nú sé tekið harðar á slíku en áður var gert,“ segir hún að lokum.