Sprenging hefur orðið á framrúðutjónum undanfarin ár vegna steinkasts á vegum landsins auk annarra tjóna á ljósum og lakki. Aðeins framrúðutjónin nema nú um fjórum milljörðum árlega að mati tveggja bílaleiga. Í grein sem Hendriks Berndsen, formaður bílaleigunefndar Samtaka ferðarþjónustunnar, skrifaði og birtist á Vísi í morgun kemur fram að verklag Vegagerðarinnar varðandi slitlagsviðgerðir, sem tekið var í notkun fyrir nokkrum árum, þekkist hvergi annarsstaðar í vestrænum heimi og rekja megi aukninguna til þeirra.

Viðgerðirnar eru með þeim hætti að harpaðri möl er dreift yfir olíu sem ökumenn og umferð eru látin þjappa niður með akstri sínum. Þá segir Hendrik að komið hafi á daginn að slitlagsviðgerðir séu mjög illa merktar sem auki hraða í gegnum verksvæðin og margfaldar hættuna á tjóni sökum steinkasts.

Ferðamenn á bílaleigubílum eru í sérstakri hættu vegna slíkra tjóna og að mati Hendriks aukast líkurnar á slysum, til dæmis útafakstri og bílveltum. Þá felst mikið tekjutap í því að bílaleigubílar standi ónothæfir með sprungnar eða brotnar framrúður.

„Það er ljóst að steinkast stútar sumri margra, ekki síst þeirra sem ráða yfir umfangsmiklum bílaflota eins og bílaleiga og hópbifreiðafyrirtækja. Samtök ferðaþjónustunnar og bílaleigunefnd SAF hafa átt í viðræðum við Vegagerðina um nokkurt skeið um að breyta verkferlum við slitlagsviðgerðir en því miður hefur lítið orðið ágengt og aðeins kornastærð malar hefur verið breytt. Þannig hafa samtökin einnig bent á að völtun og sópun gæti bjargað heilmiklu auk aukinna merkinga sem boða lækkaðan hraða en þessum þáttum er enn ábótavant,“ skrifar Hendrik.

Samtök ferðaþjónustunnar og bílaleigunefnd SAF fari fram á það við stjórnvöld að gera breytingar á verkferlum við slitlagsviðgerðir t.d. að nota ljósastýringu þegar ný klæðning er lögð og efla merkingar.

„Samtökin telja að banna ætti alfarið blettaviðgerðir með slitlagi þar sem umferð er sett í vinnu við að þjappa mölina. Frekar ætti að setja skilyrði um völtun og sópun og hægja á umferð fram hjá svæðinu á meðan viðhald á sér stað. Þannig er m.a. stuðlað að færri slysum, færri framrúðutjónum og auknu öryggi í umferðinni sem á endanum leiðir til aukinnar hagkvæmni.“

Hér má lesa grein Hendriks í heild sinni