Kona sem gegndi starfi bókara hjá sveitarfélagi á Vestfjörðum fór í skaðabótamál við sveitarfélagið í kjölfar þess að henni var sagt upp störfum í nóvember árið 2019. Hafði hún þá gegnt starfinu frá árinu 2000.
Konan krafðist tæplega 12,5 milljóna króna í skaðabætur auk dráttarvaxta, og ennfremur einnar milljónar króna í miskabætur.
Árið 2019 var ákveðið að ráðast í hagræðingaraðgerðir og niðurskurð í rekstri sveitarfélagsins til að bregðast við erfiðri fjárhagsstöðu. Var gerð áætlun um að draga verulega úr rekstrarkostnaði sveitarfélagsins á árunum 2020 til 2023. Liður í hagræðingunni var að leggja niður starf konunnar, kallaði bæjarstjóri hana til fundar þann 19. nóvember 2019 og af henti henni uppsagnarbréf. Voru henni greidd laun í fjóra mánuði en ekki óskað eftir frekara starfsframlagi.
Skömmu eftir þetta var auglýst hálft starf bókara hjá sveitarfélaginu. Stéttarfélag konunnar gerði athugasemd við þetta en sveitarfélagið svaraði því til að um nýtt starf væri að ræða en ekki starf konunnar. Stéttarfélagið taldi að sveitarfélagið hefði átt að bjóða konunni hálft starf í stað þess að auglýsa nýja, hálfa stöðu bókara.
Sem fyrr segir voru ástæður uppsagnarinnar sagðar vera skipulagsbreytingar vegna hagræðingar. Við þær breytingar var lagt mat á starfsmenn sveitarfélagsins í aðdraganda niðurskurðarins og hafði það mat áhrif á hverjum var sagt upp. Í matinu var fundið að einhverju í vinnubrögðum konunnar og meðal annars tilgreint að bókhald hafi ekki alltaf verið rétt fært.
Konan taldi því að uppsögn hennar hefði verið vegna frammistöðu hennar í starfi og þar með brot á kjarasamningi hennar og meðalhófsreglu stjórnsýslulaga, því samkvæmt þeim hefði átt að veita henni skriflega áminning áður en til uppsagnar kæmi.
Sveitarfélagið hafnaði þessum málatilbúnaði. Niðurstaða matsins hefði verið sú að konan væri í heild góður starfsmaður þrátt fyrir einhverjar aðfinnslur. Uppsögnin hefði verið vegna hagræðingar en liður í aðgerðunum hefðu verið mat á starfsmönnum áður en tekin væri ákvörðun um hverju þyrftu að hætta störfum. Samtals var fjórum sagt upp í þessum aðgerðum. Þá var staðhæft að bókasastarfið sem var auglýst hefði verið annað starf en það sem konan gegndi og því hefði sveitarfélaginu ekki borið skylda til að bjóða henni það starf.
Héraðsdómur Vestfjarða var sammála málflutningi sveitarfélagsins og var það sýknað af öllum kröfum konunnar. Málskostnaður var felldur niður.
