Hörður Ægisson, ritstjóri Markaðarins, fer hörðum orðum um afstöðu félagsmanna Flugfreyjufélags Íslands varðandi samningaþref þeirra við Icelandair, í leiðara Fréttablaðsins í dag. Telur Hörður að sú niðurstaða félagsmanna FFÍ, að fella nýgerðan kjarasamning félagsins við Icelandair, muni leiða til þess að áform Icelandair um að sækja sér allt að 30 milljarða í hlutfjárútboði muni ekki ganga eftir á næstunni. Hörður telur að fekari viðræður Icelandair við FFÍ séu til einskis:
„…Icelandair getur ekki gefið afslátt af hóflegum kröfum sínum, sem felast einkum í meiri sveigjanleika og vinnuframlagi flugliða, um að ná yfir 20 prósenta hagræðingu í launakostnaði. Enginn fjárfestir, þar á meðal lífeyrissjóðirnir, mun leggja Icelandair til aukið fjármagn nema því takist að sýna fram á að rekstrarhæfi félagsins sé tryggt til lengri tíma. Endurskoðaðir kjarasamningar skipta þar lykilmáli.“
Hörður staðhæfir að kjarasamningurinn myndi tryggja flugfreyjum einhver þau bestu kjör sem þekkjast:
„Flugfreyjufélagið hefur kosið að gera lítið úr þeirri staðreynd að þrátt fyrir breyttan kjarasamning yrðu kjörin eftir sem áður ein þau bestu sem þekkjast. Í því samhengi er rétt að hafa í huga að flugfélagið Play, sem enn á eftir að hefja starfsemi, hefur stært sig af því að hafa náð um 30 til 40 prósenta kostnaðarlækkun í samningum við flugmenn og flugliða borið saman við þá samninga sem WOW air var með við sínar flugstéttir – og voru þeir þó mun samkeppnishæfari en í tilfelli Icelandair.“
Hörður hvetur til þess að Icelandair láti reyna á forgangsréttarákvæði í kjarasamningum fyrir félagsdómi svo unnt verði að ráða flugfreyjur utan FFÍ. Telur hann að ákvæðið sé úrelt og muni ekki standast skoðun fyrir félagsdómi, starfsmenn sem vilji standa utan FFÍ eigi að geta samið við Icelandair:
„Forstjóri Icelandair hefur sagt að skoða verði aðrar leiðir eigi að takast að bjarga félaginu. Þar hlýtur að koma til greina – af nauðsyn vegna þessarar erfiðu stöðu – að Icelandair láti reyna á forgangsréttarákvæði í kjarasamningum fyrir félagsdómi svo unnt verði að ráða flugfreyjur sem eru utan FFÍ. Dæmin sýna að ólíklegt er að slíkt ákvæði, sem er barn síns tíma og er ætlað að tryggja félagsmönnum forgang að störfum hjá Icelandair, muni standast skoðun fyrir félagsdómi. Þar hlýtur að vega þyngst sú grundvallarregla í félagarétti að einstaklingar geti staðið utan tiltekins stéttarfélags. Vilji starfsmenn, sem kjósa að vera ekki í félagi við FFÍ, semja við Icelandair þá er erfitt að sjá að hægt verði að banna það.“