Anna Kristjánsdóttir segir að nú ástandið að verða alvarlegt á Tenerife. Hún flutti þangað í haust og hafði það býsna gott framan af. COVID-plágan setti þó strik í reikninginn. Á Facebook skrifar Anna:

„Dagur 221 og dagur 9 í einangrun. Nú fer ástandið að verða alvarlegt í Paradís. Það er þegar búið að framlengja útivistarbannið um tvær vikur sem þýðir stofufangelsi í þrjár vikur í viðbót við þá sem þegar er liðin. Ekki bara það. Kjaftasögurnar segja að enginn fái að vera á almannafæri nema með grímu fyrir vitum sér og latexhanska.“

Hún segir ekki hægt að kaupa grímur á Tenerife og spyr því hvað skal gera. „Þó held ég að flísvettlingarnir mínir frá 66°N geri meira gagn gegn veirunni hræðilegu. Öllu verri eru andlitsgrímurnar. Ég er ekki viss um að afklippt ermi af bol nægi í stað grímu enda lít ég út eins og bankaræningi með ermina fyrir andlitinu. En hvað skal gert þegar kröfurnar eru um andlitshlíf og hanska til að fá að fara í búðina og engar grímur fáanlegar í apótekinu?,“ spyr Anna.

Hún segir að nágranni sinn ætlar að snúa heim til Íslands. „Dúa, minn nýi nágranni er að fara heim og ætlar að dvelja hjá fólkinu sínu meðan á hamförunum stendur og ég skil hana mjög vel, en mun sakna hennar og hlakka til að sjá hana aftur í Paradís. Spænskukennarinn minn ætlar sömuleiðis að skipta um dvalarstað og yfirgefa systur sína. Ég hlakka til að sjá hana í dag. Nú skal spænskunámið tekið föstum tökum,“ segir Anna.

Hún segist þó geta sagt frá jákvæðum fregnum. „Loks tvær ánægjulegar fréttir í lokin. Þegar ég vaknaði í morgun tók ég eftir skrýtnu fyrirbæri. Það voru regnpollar á götunum. Það hefur þá rignt í nótt og ég ekki látin vita. Baldur kom ekki til hafnar í Los Cristianos í gær og var hans sárt saknað. Nú sé ég að hann er kominn í Breiðafjörðinn að nýju og siglir á milli Santa Cruz og Gran Canary, en Akraborgin er komin nýskveruð heim, sæt og rjóð í vöngum eins og nýmáluð unglingsstúlka.“