„Þjóðkirkjan sem afskrifar 36,5 prósent landsmanna sem siðlausa gæti lært ýmislegt af satanistum. Til dæmis að tileinka sér sjálf það umburðarlyndi sem hún boðar.“
Sif Sigmarsdóttir, einn þekktasti pistlahöfundur landsins, gagnrýnir Þjóðkirkjuna í nýjum pisti sínum sem birtist hjá Fréttablaðinu. Þar gefur hún lítið fyrir skýringar Agnesar M. Sigurðardóttur, biskups Íslands, á rýrnandi vinsældum Þjóðkirkjunna og bendir á að þjóðkirkjan geti margt lært frá djöfladýrkendum.
Samkvæmt Þjóðarpúls Gallúps þá ber aðeins þriðjungur þjóðarinnar fullkomið traust til kirkjunnar. Agnes skýrði þessa niðurstöðu með því að siðrof hafi átt sér stað í samfélaginu í kjölfar þess að sérstakri kristinfræðikennslu var hætt í skólum.
„Staðfesta kirkjunnar að halda til streitu fullyrðingum um eigin siðferðislegu yfirburði, einkarétt á kærleik, tilgangi, lífsfyllingu og hamingju verður hjákátlegri með hverju ári sem líður,“ skrifar Sif. Hún bendir á að fólk sé farið að finna sér andlegt athvarf frá öðrum áttum en frá lúterstrúnni, svo sem jóga, hugleiðslu, núvitund, húmanisma og öðrum trúarbrögðum.
„Ef þjóðkirkjan væri ekki eins og forsögulegur kýklópi, einglyrningur með svo takmarkaða sýn að hann sér ekki lengra nefi sínu, kæmi hún ef til vill auga á að gott leynist á óvæntustu stöðum.“
Til samanburðar bendir Sif á heimildarmyndina Hail Satan? en þar er fjallað um söfnuð djöfladýrkenda, eða satanista, í bandaríkjunum. Þvert á það sem margir gætu talið snýst þessi félagsskapur ekki um að hampa djöflinum í bókstaflegum skilningi heldur er djöfullinn myndlíking.
„Myndlíking til að tákna þá sem standa utangarðs, eru öðruvísi, hugsa sjálfstætt og passa ekki inn í mót samfélagsins. Musteri Satans boðar gagnrýna hugsun, forvitni, efahyggju og skoðanaskipti. Söfnuðurinn sinnir góðgerðarstörfum og berst fyrir jafnrétti, kvenfrelsi, rétti til fóstureyðinga, réttindum samkynhneigðra, trúfrelsi og aðskilnaði ríkis og kirkju. Yfirlýst stefna satanistanna er „að hvetja til örlætis og samkenndar“.“
Musteri Satans starfi, líkt og kirkjan, eftir boðorðum. Boðorðin eru sjö er þykja mun umburðarlyndari og kærleiksríkari en þau sem kirkjan fer eftir. Sif nefnir í dæmaskyni þrjú þeirra.
„– Maður ætti alltaf að gera sitt besta til að sýna öðrum vinsemd og samkennd eftir því sem skynsemi býður.
– Trúarbrögð ættu að aðlagast vísindalegum staðreyndum. Þess ber að gæta að vísindalegur sannleikur sé aldrei af bakaður í þeim tilgangi að hann falli betur að trúarskoðunum.
– Fólk er skeikult. Geri maður mistök ber manni að reyna að bæta úr þeim eftir bestu getu og bæta fyrir þann skaða sem kann að hafa orðið.“
Agnes hafi með skýringu sinni í reynd kallað þriðjung landsmanna siðlausa.
„Þjóðkirkjan sem afskrifar 36,5 prósent landsmanna sem siðlausa gæti lært ýmislegt af satanistum. Til dæmis að tileinka sér sjálf það umburðarlyndi sem hún boðar.“