Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra segir að hún sé mikill talsmaður listræns frelsis en það skipti máli á opinberum vinnustöðum að starfsmönnum sé sýnd nærgætni.
Ólafur Ísleifsson, óháður þingmaður, beindi spurningu til forsætisráðherra á Alþingi í dag um nektarmálverk Seðlabankans, sem hafa verið umtöluð í samfélaginu síðustu daga. Í svari sínu segir Katrín:
„Ég er mikill talsmaður listræns frelsis og tel að við eigum aldrei að skerða hið listræna frelsi. Það er grundvallarsjónarmið í mínum huga.“
Þrátt fyrir að vera hlynnt listrænu frelsi telur Katrín að sama frelsi eigi ekki að gilda um hvar listin sé staðsett. Sé listaverk til sýnis á vinnustað og hafi neikvæð áhrif á líðan starfsmanna þá verði að sýna þeim starfsmönnum nærgætni og tillitssemi.
„Þá finnst mér það vera úrlausnarefni viðkomandi stofnunar, Seðlabankans, að tryggja að listaverk séu til sýnis í þeim rýmum þar sem þau hafa ekki þau áhrif að vera sett í óþægilegt samhengi fyrir viðkomandi starfsmenn.“
Katrín bendir á að í opinberri stofnun eða vinnustað eigi starfsmenn ekki kost á því að forðast rými þar sem stuðandi list er að finna, sjálf sé hún þó með
„Við getum tekið hýpótetísk dæmi um pólitísk skilaboð — ég er með eitt slíkt verk upp á vegg hjá mér. Það stuðar vafalaust einhverja sem þangað koma en það er allt í lagi, þá koma þeir bara ekki aftur heim til mín.“
„En í opinberri stofnun eða á opinberum vinnustað skiptir auðvitað máli að starfsmönnum sé sýnd ákveðin nærgætni.“
Katrín telur óþarfi fyrir Seðlabankann að afhenda listaverkasafn sitt til Listasafns Íslands, enda veiti Seðlabankinn almenningi aðgang að verkunum.
„Þau ætla að hafa verkin til sýnis á Safnanótt þar sem ég verð gestur þeirra, þann 8. febrúar, og geta vafalaust búið vel að því safni.“