Þroskaþjálfinn og aktívistinn Freyja Haraldsdóttir benti á það á Twitter nýlega að nú þegar haustið gengur í gang hafi stjórnvöld gjarnan samband við hin ýmsu félagasamtök og óski eftir þekkingu, hugmyndum og reynslu fatlaðra. Hins vegar sé í fæstum tilvikum greitt fyrir slíka vinnu og þetta setji fatlaða í erfiða stöðu. Neiti þeir að taka þátt eigi þeir á hættu að ekkert samráð sé haft við þennan jaðarsetta hóp og ákvarðanir sem varði hann þá teknar alfarið af fólki í valdastöðum. Hinn kosturinn er að þýðast boð stjórnvalda og gefa vinnu sína. Fatlaðir einstaklingar hafa ítrekað sótt um vinnu hjá hinu opinbera en fá ekki ráðningu þrátt fyrir hæfni. Freyja bendir þarna á undarlegt háttalag stjórnvalda; að neita fötluðum um störf en á sama tíma bjóða þeim í sjálfboðavinnu eins og um einhverja ölmusu sé að ræða. Stjórnvöld virðast því kæra sig kollótt um fatlaða, en slá þó ekki höndum á móti því að geta skreytt sína málstaði með þeim. Fatlaðir upp á punt. Sjálfsagt að fara fram á ókeypis vinnuframlag þeirra, þau ættu jú bara að prísa sig sæl að stjórnvöld gangi ekki alfarið framhjá þeim.