Líflegar umræður hafa orðið um almenningssalerni undanfarið eftir að borgarráð ályktaði nýlega þess efnis að stefnt væri að því að starfsmannasalerni Reykjavíkurborgar yrðu hér eftir ókyngreind. Síðar kom á daginn að ályktun stangast á við reglugerðir Vinnueftirlitsins um vinnustaðasalerni þar sem kveðið er á um að karla- og kvennasalerni skulu vera aðskilin á vinnustöðum með tiltekinn starfsmannafjölda.

Ein af þeim mörgu sem lagt hafa orð í belg er Halla Gunnarsdóttir, aðstoðarkona forsætisráðherra. Halla telur að íslenskir karlmenn séu ekki nógu vel uppaldir til að geta deilt salerni með konum. Halla skrifar í pistli á Facebooksíðu sinni:

„Ég held að að Svíar séu komnir aðeins lengra en við í að ala upp karla sem bera virðingu fyrir konum.“

Halla skrifar enn fremur:

Ég er mjög æst yfir klósettmálum. Þetta er rammfemínískt viðfangsefni, enda upplifun fólks af salernum mjög ólík eftir kyni. Upplifun hreyfihamlaðra af salernum er líka önnur, sem og fólks sem starfar með hreyfihömluðum (og klósettið þar af leiðandi hluti af vinnustað). En út frá sjálfri mér vil ég bara segja það að ég vil ekki deila almenningssalernum með fólki sem pissar að jafnaði standandi og allra síst með körlum sem pissa standandi. Við erum alls ekki nógu góð í að ala karla upp í að huga að þörfum kvenna (og annarra sem sitja á klósettum). Það er ógeðslegt að þurfa að setjast á klósett sem er pissað í standandi skrilljón sinnum á dag. Og svo er ég búin að fá nóg af röðum á klósett. Og mér finnst að skiptiaðstaða fyrir börn eigi ekki endilega að vera á klósettinu þar sem hjá því er komist. Ég þakka þeim sem á hlýddu.