Það hefur aldrei verið auðveldara að kaupa fíkniefni á Íslandi en í dag. Hvaða nettengdi auli sem er getur komist í kynni við fíkniefnasala svo lengi sem hann sé læs, eða geti að minnsta kosti lesið símanúmer. Til dæmis eru á Facebook ótal hópar þar sem salarnir kynna vörur sínar með mynd, verði og símanúmeri. Rétt eins og á Braski og bralli eða Blandi.
Þetta var ekki svona þegar ég var yngri. Reyndar heyrði ég þá að jafn auðvelt væri að kaupa fíkniefni og að panta sér pítsu. En það er bara lygi því fíkniefnasalarnir auglýstu ekki í dagblöðum eða með skjáauglýsingum. Maður þurfti að þekkja einhvern. Það reyndist ekki erfitt fyrir tvo blaðamenn DV að kaupa eina töflu af contalgin frá eldri konu í Breiðholti í vikunni. Eitt símtal, stutt stopp, komið.
Fíkniefnalaust Ísland árið 2000 var kosningaslagorð Framsóknarmanna einhvern tímann á tíunda áratugnum og þykir ágætis brandari í dag. Fíkniefni hafa alltaf verið til og munu alltaf vera til, sama í hvaða formi þau eru.
Í dag er mikið talað um afglæpavæðingu fíklanna. Að þeim verði ekki gerð refsing fyrir að nota efni sem hafa skaðleg áhrif á heilsu. Það er allt gott og blessað en leysir samt ekki vandann. Það er eftir sem áður ólöglegt að framleiða og selja efnin. Þar með þrífast enn margir af helstu ókostunum.
Hvað með að gera fíkniefnaneyslu löglega? Og ekki nóg með það, heldur að ríkið útvegi þau … frítt? Hverjir eru ókostirnir? Jú, þetta myndi ábyggilega kosta sitt og sjálfsagt myndu einhverjir deyja. Það samrýmist ekki lýðheilsusjónarmiðum að sprauta sig með contalgin í gríð og erg. Landlæknir myndi aldrei mæla með slíku.
En hverjir eru kostirnir?
Í fyrsta lagi myndi þetta taka út undirheimaviðskiptin. Það kaupir enginn töflu á átta þúsund krónur þegar hægt er að fá hana frítt frá íslenska ríkinu. Í öðru lagi er það öryggið. Þegar þú kaupir efni frá manni á Facebook veistu ekkert hvað þú ert að fá. Það eru engar innihaldslýsingar eða vottun á slíkri vöru. Lyfjaeftirlit ríkisins myndi tryggja að allt hass, spítt, kókaín og morfínefni væru unnin samkvæmt bestu stöðlum. Í þriðja lagi dregur þetta úr örvæntingu. Fíkniefni eru dýr á Íslandi og fíklarnir verða að fá næsta skammt. Hvað gera þeir þá? Brjótast inn, selja sig, selja öðrum, handrukka og þar fram eftir götum. Það myndi enginn þurfa að selja sig fyrir ríkisskammtinn. Í fjórða lagi myndi þetta næstum tæma fangelsin. Í fimmta og síðasta lagi myndi þetta ábyggilega hafa forvarnargildi fyrir marga því þetta tekur spennuna úr jöfnunni. Hvað er meira ósexí en frítt ríkisdóp?
