Þann 11. júlí var par í Sandgerði handtekið og úrskurðuð í gæsluvarðhald. Konunni var sleppt eftir tveggja vikna gæsluvarðhald en karlmaðurinn er enn í haldi lögreglu. Konan var í dag úrskurðuð aftur í gæsluvarðhald. Í ljós hefur komið að hún sé grunuð um skelfileg og hrottaleg kynferðisbrot ásamt sambýlismanni sínum. Konan heldur því að vísu fram að þau séu hætt saman en DV hefur undir höndum samskipti konunnar þar sem hún neitar að hafa misnotað barnið sitt á meðan systkini þess horfði á.
Parið er búsett í Sandgerði. Maðurinn er á sextugsaldri en konan á fertugsaldri. Íbúar í litla þorpinu sem og þjóðin öll var slegin óhug þegar fyrst var greint frá málinu. Parið fluttist til Sandgerði fyrir tæpu ári ásamt börnum sínum. Lítið fór fyrir parinu en börn þess eignuðust fljótlega vini í gegnum skólastarfið. Parið hafði áður búið um árabil á Akranesi.
Í greinargerð héraðssaksóknara segir að ný gögn hafi komið fram. Þar segir að konan og maðurinn séu grunuð um að nauðga barni konunnar en maðurinn er stjúpfaðir barnsins. Parið liggur undir sterkum grun um að hafa föstudaginn 2. Febrúar sem og aðfaranótt laugardagsins 3. febrúar nauðgað stúlkunni og beita hana ofbeldi og ólögmætri nauðung. Þá tóku þau ofbeldið upp á myndband sem og ljósmyndir.
Í annan stað eru þau ákærð fyrir kynferðisbrot og brot í nánu sambandi með því að hafa nauðgað stúlkunni á meðan yngri systir hennar var viðstödd og horfði því á ofbeldið. Ógnuðu þau þannig á alvarlegan hátt velferð systranna. Konan er einnig grunuð um fleiri brot.
Meðal sönnunargagna eru myndbandsupptökur sem fundust á myndavél í fataskáp parsins. Í dómnum segir:
Meðal rannsóknargagna eru myndbandsupptökur sem fundust í myndavél í fataskáp á heimili ákærðu. Sjá og heyra megi af þeim myndskeiðum að þáttur ákærðu í brotum gegn A sé mikill, og sé hún aðalmaður í brotum ákærða að mati ákæruvaldsins, þar sem hún taki virkan þátt í brotum gegn stúlkunni.
Konan var yfirheyrð 11. júlí. Játaði hún að þau hefðu misþyrmt dóttur hennar. Hún gerði hins vegar lítið úr sínum hlut og sagðist hafa verið drukkin.
Í skjáskotum sem DV hefur undir höndum segir konan:
„Ég gerði ekkert en var á staðnum þegar hann nauðgaði dóttur minni.“
Á öðrum stað heldur konan fram að yngri stelpan hafi ekki verið misnotuð. En auðvelt er að færa rök fyrir því eins og ákæruvald hefur gert að barnið hafi verið misnotað með því að hafa verið látið horfa á ofbeldið sem systkini þess varð fyrir. Á öðrum stað kveðst konan gera sér grein fyrir að hún fái aldrei aftur að koma nálægt börnum sínum aftur. Bætir hún við að hún sé skilin við sambýlismann sinn. DV ræddi einnig fyrst eftir að málið kom upp við íbúa í Sandgerði. Íbúinn gagnrýndi þá yfirvöld og sagði:
„Dóttir mín var reglulega í heimsókn á þessu heimili og fékk stundum að gista. Það sama hafa önnur börn gert. Ég fékk nánast taugaáfall þegar ég fékk upplýsingar um hvaða fólk væri að ræða.“
Þá sagði íbúinn einnig:
„Dóttir mín vingaðist við dóttur þeirra og fór síðan að venja komur sínar á heimili þeirra. Mér finnst einkennilegt að lögreglan hafi strax útilokað að þau hafi brotið á öðrum börnum en sínum eigin. Ég veit fyrir víst að enginn hefur haft samband við foreldra þeirra barna sem vöndu komur sínar á heimilið. Það eru rúmar sex vikur síðan þau voru handtekin og því hefði maður ætlað að barnaverndaryfirvöld eða lögregla hefðu átt að kalla vini eða vinkonur í viðtöl eða halda foreldrum upplýstum. Ég veit til þess að foreldrar hafi sjálfir farið með börn sín í viðtöl hjá fagaðilum til þess að fá úr því skorið hvort eitthvað hafi gerst. Óvissan er virkilega óþægileg.“
Á skjáskoti sem DV hefur undir höndum segir konan sem grunuð er um hin alvarlegu brot á einum stað:
„Mér líður nógu illa yfir þessu,“ áður en hún bætir við:
„Þetta er ógeðslegt. Ég veit það.“
Í þessum samskiptum gerði hún hins vegar lítið úr sínum hlut. Neitaði hún einnig að hafa hvatt sambýlismann sinn áfram í að beita dóttur hennar ofbeldi. Það kemur einnig fram í dómnum að lýsing hennar er í engu samræmi við það sem kemur fram á myndbandsupptökum sem lögregla hefur nú undir höndum. Í dómnum segir:
„Ákæruvaldið telji að ef sakborningur, sem orðið hafi uppvís að jafn alvarlegum brotum og ákærðu eru gefin að sök og hún hafi þegar játað að hluta til, gangi laus áður en máli ljúki með dómi, þá valdi það hneykslun í samfélaginu og særi réttarvitund almennings.“
