Jo Gilchrist, 31 árs, ákvað að fá förðunarbursta vinkonu sinnar lánaðan til að hylja bólu.

Þessi ákvörðun var henni  lífshættuleg, en það sem Jo vissi ekki var að vinkona hennar var með graftarkýli með mjög slæmri bakteríusýkingu.

Um mánuði seinna byrjaði Jo að fá mjög slæma verki í bakið. Hún leitaði til lækna og kom í ljós að hún var með lífshættulega MRSA sýkingu, sem hefði komist í líkama hennar í gegnum lítið sár á húð hennar.

Læknar sögðu henni að hún væri lömuð frá brjóstkassa og myndi aldrei ganga aftur.

Sonur Jo, Tommy, var aðeins þriggja ára á þessu tíma og hugsunin um að vera föst í hjólastól það sem eftir væri þótti Jo skelfileg.

Jo sagði sögu sína í áströlsku útgáfunni af þættinum This Time Next Year.

„Ég varð lömuð frá brjóstkassa og niður,“ sagði Jo.

„Þetta hefur farið í gegnum sár eða bólu á andliti mínu, ferðast um líkama minn og komið sér fyrir í mænunni minni. Þegar ég var komin á spítalann í Brisbane voru læknarnir að segja mér að kveðja.“

Þrátt fyrir litlar lífslíkur tókst Jo að yfirstíga veikindi sín og fá aukinn hreyfanleika í fótleggi sína eftir að hafa verið í sjúkraþjálfun og æfingu í ár.

„Læknarnir sögðu við mig að þeir héldu að ég myndi aldrei ganga aftur, og ég sagði þeim nei, mín saga endar ekki svona,“ sagði Jo.

„Þetta verður mikil erfiði, mikið af sjúkraþjálfun og margar æfingar, en ég ætla mér að takast þetta. Horfið á mig koma hingað fram á næsta ári og ég mun vera hlaupandi,“ sagði hún.

This Time Next Year snýst um að tala aftur við viðmælendur á sama tíma að ári liðnu.

Jo kom aftur í þáttinn ári eftir fyrra viðtal sitt. Og ótrúlegt en satt þá gekk hún inn um dyrnar með syni sínum, Tommy.

Jo þakkaði litla drengnum sínum fyrir að hvetja hana áfram.

„Ég held að ég myndi ekki vera hérna ef það væri ekki fyrir litla strákinn minn. Hann er það sem kemur mér áfram á hverjum degi.“