Reynir Traustason hefur sent frá sér bókina Fólkið í vitanum – Gleði og sorgir í Hornbargsvita. Í bókinni er rakin saga allra vitavarða við Hornbjargsvita í Látruvík, en þeir voru 13 talsins, allt frá árinu 1930 til 1995.

Bókin inniheldur merkilegar örlagasögur og þræðirnir spinnast víða. „Harmþrungnar, glaðbeittar og sumpart ævintýralega fjarstæðukenndar frásagnir af fólki sem átti það sameiginlegt að velja sér búsetu á einum afskekktasta og harðbýlasta stað landsins,“ segir í kynningartexta um bókina.

Síðasti vitavörðurinn í Hornbjargsvita var Ólafur Þ. Jónsson, oft kallaður Óli kommi. Hann var menntaður skipasmiður og búfræðingur. Merkur og dugandi maður sem þurfti að glíma við miklar sorgir og áföll í lífinu eins og Reynir rekur í bók sinni.

Ólafur missti báða foreldra sína í æsku og einnig missti hann fyrri eiginkonu sína. Árið 2006 lést sonur Ólafs, Jón Þór Ólafsson, en hann var myrtur ásamt heitkonu sinni í El Salvador árið 2006. Ólafur segir í bókinni:

„Það varð mér áfall þegar Jón Þór var myrtur í El Salvador. Hann var myrtur 12. febrúar árið 2006 þar sem hann starfaði sem orkutæknifræðingur.“

DV fjallaði ítarlega um málið á sínum tíma. Þar kemur meðal annars fram að Jón Þór starfaði í El Salvador á vegum fyrirtækisins ENEX að gerð jarðvarmaorkuvers. Hann var skotinn til bana á samt heitkonu sinni Brendu Salinas.

Móðir Brendu greindi DV frá því að dóttir hennar og Jón Þór hafi verið mjög ástfangin og hamingjusöm. Þau hafi ætlað að gifta sig og setja á stofn veitingastað. Einnig kemur fram að Jón Þór lét eftir sig tvö börn á Íslandi.

Fjórir menn voru handteknir vegna morðanna. Tveir voru sýknaðir en tveir dæmdir til fangelsisvistar og hlaut hvor um sig 70 ára fangelsi. Við handtöku mannanna braust út skotbardagi milli þeirra og lögreglu og lést rannsóknarlögreglumaður í þeim átökum. Einnig fékk lögreglumaður skot í lærið.

Mennirnir sem voru dæmdir fyrir morðin tilheyrðu glæpagengi en morðástæðan var talin afbrýðisemi vegna sambands Brendu og Jóns Þórs.

Sem fyrr segir er að finna margar fleiri örlagasögur í bók Reynis, bæði gleðilegar og sorglegar, og veitt er innsýn í sérstaka lífshætti á einum afskekktasta og einangraðasta stað landsins.