„Mig langar að segja ykkur frá svolitlu, en auðvitað langar mig ekkert að segja frá því. Mér finnst það glatað og vildi að það hefði ekki gerst en það gerðist og kannski get ég hjálpað einhverjum sem hafa lent í svipuðu með því að tjá mig um þetta,“ skrifaði hún í færslu á Facebook.
„Ég og vinkona fórum á Gay Pride-rúnt [á laugardagskvöldið]. Fórum út að borða og svo í gönguferð um miðbæinn, með viðkomu á 22 og Kiki. Við dönsuðum, hlógum og vorum frjálsar. Við erum báðar einhleypar og okkur fannst bara mjög gaman að þvælast um.“
Heiða er yfirleitt frekar mikill pönkari í klæðaburði en ákvað að vera í dragi á laugardagskvöldið.
„Drag hjá mér er að fara í pallíettukjól og vera extra mikil gella sem ég er ekki venjulega, en ég er samt stelpa sem er skotin í strákum. Kannski ekki alltaf hefðbundnum strákum. Meira svona óstelpuleg stelpa sem er skotin í óstrákalegum strákum. En hvað er svo sem það að vera stelpulegur eða strákalegur? Í dag er sem betur fer pláss fyrir allskonar. Einhvern tímann skilgreindi ég mig sem queer. Nýlega fattaði ég það að ég væri kannski bara non-binary í minni kynvitund en ég væri [gagnkynhneigð] í minni kynhneigð.“
Heiða og vinkona hennar voru báðar edrú og voru orðnar þreyttar um tíuleytið. Þegar þær voru að ganga í átt að bílnum í lok kvöldsins, glaðar og þreyttar, mættu þær þremur ungum drengjum.
„Sem gelta á okkur og eru að taka upp á myndband viðbrögð okkar og þeim finnast þeir æðislega fyndnir. Mér brá fyrst, næst varð ég alveg öskureið og loks fylltist ég mjög mikilli vonbrigðatilfinningu. Ef þeir hefðu stoppað og boðið uppá spjall þá hefði ég kannski náð að tala við þá og spyrja út í þetta, en þeir bara löbbuðu áfram hlæjandi. Mín viðbrögð voru mjög pönkuð og ekki neitt útpæld. Ég elti þá með fokkjúmerki á lofti niður hálfa Hverfisgötu, alveg sjóðandi brjáluð. Svo kallaði ég þá heimska og sneri svo við. Voru þetta rétt viðbrögð hjá mér? Ég veit það ekki, en þetta voru einu viðbrögðin sem komu frá mér. Ég er pönkari í hjartanu. Ég var aldrei hrædd en djöfull fannst mér þetta leiðinlegt. Ömurlegur endir á frábæru kvöldi,“ segir hún.
„Þegar ég kom heim og fór að sofa fór ég í alvöru að velta því fyrir mér hvort ég hefði kannski ekki átt að vera í þessum glamúrkjól og þeir hefðu ekki gert þetta ef ég hefði verið í venjulegu gallabuxunum og þungarokksbolnum sem ég klæðist oft. Svo fattaði ég auðvitað að ég gerði ekkert rangt. Ekki frekar en öll hin sem hafa lent í þessu fáránlega gelti sem ég hafði heyrt um en aldrei upplifað sjálf. Þetta er svo mikið diss. Þetta er svo mikið gert viljandi til að reyna að láta einhverjum öðrum líða illa. Þetta er svo mikill óþarfi. Gay Pride er nauðsynlegt og við öll sem erum ekki með neina fordóma þurfum að vera sterk þegar kemur að því að uppfræða og uppræta þannig fordóma hjá hræddu fólki. Því hvað eru fordómar annað en hræðsla? Það er algjörlega stranglega bannað að vera fáviti. Stundum gleymist að láta öll vita af því. Hjálpumst að!“
