Kristín Sóley Kristinsdóttir gleymir aldrei stundinni þegar Lilja, sem þá var tólf ára, sagði henni að kærasti móðurinnar hefði ítrekað beitt hana kynferðisofbeldi.
Maðurinn var seinna dæmdur fyrir ofbeldið en samfélagið í Garði þar sem þær bjuggu sakaði barnið bæði um lygar og athyglissýki. Kristín Sóley segist aldrei geta fyrirgefið hvernig samfélagið brást dóttur hennar.
Þetta kemur fram í grein á Stundinni þar sem fjallað er um nýjasta þátt Eigin Kvenna í umsjón Eddu Falak sem ræðir við Kristínu Sóleyju.
Áður hafði Edda rætt við dótturina Lilju og lesa má umfjöllun DV um það hér.
Maðurinn, sem var þarna á sextugsaldri, bjó þá með móður sinni sem fannst ekkert athugavert að sonur hennar væri að koma heim með átta ára stelpu. Mamma hans hafi gefið Lilju kakó og sagðist Lilja oft vilja heilsa upp á mömmu hans þegar þau fóru þangað til að kaupa sér aðeins meiri tíma áður en hann beitti hana ofbeldi á heimili sínu og móður sinnar.
Nú eru sautján ár síðan Lilja sagði frá og leggur Kristín Sóley mamma hennar mikla áherslu á að foreldrar trúi börnunum sínum.
„Þetta kvöld þegar Lilja segir mér þetta er ég nýkomin frá London og það var svolítill æsingur í henni og litlu bræðrum hennar,“ segir Kristín Sóley en hún hafði þetta kvöld spurt Lilju og yngri bræður hennar hvernig þeim litist á að kærastinn hennar flytti inn til þeirra.
„Hann hafði aldrei gist heima og það stóð til að hann kæmi um kvöldið í heimsókn. Þá er mér litið á Lilju og ég sé að strákarnir eru voðalega kátir og glaðir með þetta en Lilja varð einhvern veginn, ég veit það ekki, en hún sagði við mig, mamma ég þarf að segja þér svolítið.“
Kristín Sóley segist strax hafa áttað sig á að það var eitthvað alvarlegt í uppsiglingu.
Hún er ósátt við hvernig samfélagið í Garði hélt áfram að taka afstöðu með manninum jafnvel eftir að dómur féll.
„Þrátt fyrir að hann hafi fengið dóm og hann fékk 18 mánaða dóm og sat inni bara í fimm eða sex mánuði en fólk þagði samt. Það var enginn sem kom, það þurfti ekkert að koma til mín, … en það mátti segja við Lilju: Fyrirgefðu hvernig við létum við þig. Við vorum útilokuð og útskúfuð,“ segir Kristín og rifjar upp atvik frá þessum tíma þegar Lilja fór í búð til að kaupa mjólk og hafði fengið leyfi til að kaupa nammi fyrir hundrað krónur.
„Konan sem var að afgreiða grýtir í hana peningnum og segir henni að hún fái ekki afgreitt bland í poka þarna, … hún verði að fara eitthvað annað. …, og svo var verið að kalla hana lygara: Lilja þú átt ekki að ljúga svona uppá góðan mann.“ Kristín Sóley leggur áherslu á að þarna var dóttir hennar bara tólf ára barn.
