Íslenskir Eurovision-aðdáendur fylgjast nú spenntir með veðbankaspám fyrir keppnina sem fer fram í Rotterdam í Hollandi í maí, þá einkum vegna þess að Daða og Gagnamagninu er spáð fyrsta sæti. Enn eiga sigurstrangleg lönd eftir að velja eða opinbera lög sín, til dæmis Rússland, Svíþjóð og Danmörk, en ef veðbankaspáin rætist yrði þetta í fyrsta sinn sem Ísland vinnur Eurovision síðan við hófum þátttöku í keppninni árið 1986.
Það land sem er hins vegar á botninum í veðbankaspám, af því 41 landi sem tekur þátt, er Lettland og söngkonan Samanta Tina. Samanta þekkir Eurovision inn og út og hefur fimm sinnum reynt að vera fulltrúi lands og þjóðar í keppninni; árin 2012, 2013, 2014, 2016 og 2019. Í ár tókst það loksins með laginu Still Breathing.
Einhverjir netverjar hafa bent á að Samanta þurfi að vanda enskan framburð sinn og breyta sviðssetningunni ef hún vill komast úr botnsætinu. Þá hafa sumir sagt að lagið sé í raun nokkur mismunandi lög, svokallaður hrærigrautur.
En er það svo slæmt að það eigi síðasta sætið verðskuldað? Dæmi nú hver fyrir sig:
