„Nei andskotinn. Hvenær verðum við látnar í friði?!“

Spyr söngkonan Elísabet Ormslev. Hún segir frá því í færslu á Facebook hvernig hún hefur lent í því tvisvar, á mjög stuttum tíma, að karlmaður veitist að henni í miðbæ Reykjavíkur.

„Djöfull er ég orðin óstjórnlega þreytt á að þurfa að verja mig. Dauðþreytt,“ skrifar hún og lýsir atvikunum.

„Í fyrra skiptið var ég stödd fyrir utan Noodle Station hjá Hlemmi að kvöldi til þegar að erlendur maður kom og strauk mér undir brjóstið og sagði mér að „hann myndi ríða mér betur en hver sá sem væri að því núna“ – WHAT?!

Í seinna skiptið, (fyrir 20 mín) um hábjartan dag var ég að labba í Austurstræti og maður hljóp í áttina að mér, kleip í rassinn á mér og tjáði mér þær fréttir „að ég væri að fara heim með sér á stundinni og ég hefði ekkert val um það baby.“

Í bæði skiptin sló ég hendurnar á þeim frá mér og sagði þeim ekki að snerta mig og viðbrögðin voru eins í bæði skiptin: Ég er klikkuð tík.

Ég er FUMING ég er svo pirruð.

Þetta er að gerast alls staðar, alltaf. Ekki bara þegar við erum kannski í flegnum bolum á djamminu (sem við andskotans MEGUM).

Í fyrra skiptið var ég í sweat pants, bol upp í háls, ómáluð með snúð í hárinu, þannig að EAT IT.“

Færsla Elísabetar hefur vakið mikil viðbrögð og hafa fjöldi manns skrifað við færsluna og hneykslast á hegðun mannanna.

„Vá hvað maður skammast sín fyrir suma kynbræður sína. Svo mikið af illa gefnum einstaklingum þarna úti… kræst!“ Skrifaði einn karlmaður.

„Hvað er málið með fólk sem heldur að svona sé í lagi. Ég stend með þér,“ skrifaði einn netverji.

„Djöfulsins viðbjóður!!! Hvað í andskotanum er að?!“ Skrifaði annar.