Hugleikur Dagsson, listamaður og skemmtikraftur, stendur á tímamótum. Um þessar mundir er hann á fullu að undirbúa ýmis verkefni, þar á meðal uppistandssýninguna Icetralia ásamt ástralska uppistandaranum Jonathan Duffy. Sýningin verður haldin að kvöldi 20. september í Austurbæ en þar er um að ræða síðasta „performans“ Hugleiks áður en hann flytur úr landi, þar sem til stendur hjá grínistanum að hefja ný ævintýri í Berlín í Þýskalandi.
Á umræddu uppistandi verður heilmiklu tjaldað til hjá þeim Hugleiki og Jonathan. Saman hafa þeir verið með hlaðvarpsþættina Icetralia um nokkurt skeið en það hófst upphaflega sem uppistandssýning. Að sögn Hugleiks varð hlaðvarpið töluvert vinsælla en sýningarnar og varð að lokum lykilgrundvöllur þeirra grínbræðra.
Hugleikur lýsir þessu komandi kvöldi sem eins konar „best-of“-sýningu og má þar búast við dansatriðum, erótískum upplestri og vandamáladálki í beinni auk uppistands hjá þeim félögum eins og þeim einum er lagið. Þegar DV hafði samband við Hugleik var hann í miðju ferli að æfa dansspor sín fyrir kvöldið mikla.
Hugleikur segir sameiginlegan húmor þeirra félaga hafa verið kveikiþráðinn að traustum vinskap fyrir nokkrum árum, þótt þeir gætu á öðrum sviðum varla verið ólíkari. „Við erum með allt öðruvísi nálgun að gríni,“ segir Hugleikur. „Hann er með svartsýnni nálgun og á það til að detta í svona „mean girl“ takta en þótt ég sé sjálfur svartsýnn nálgast ég það meira í gegnum einlægni, enda nördalegri og sennilega aulatrúðslegri, myndi ég segja. En þegar við erum saman á sviði þá smellpassar allt saman. Hann er með fæturna meira á jörðinni, en ég örlítið meira einhverfur, ef svo má að orði komast. Við eigum rosalega góða dýnamík.“
Verðið og veðrið verst
Þegar Hugleikur er spurður hvaðan sú ákvörðun kom að flytja til útlanda svarar hann skýrt og hressilega: „Vegna þess að allt er miklu betra í útlöndum.“
Þá segir hann að nauðsynlegt sé fyrir fólk í gefnum aðstæðum að búa erlendis á „allavega tíu ára fresti.“ Hugmyndin um að yfirgefa Ísland gerjaðist þó í kjölfar ferðalags um Evrópu, til átján borga, með uppistandssýningar. „Eftir að hafa ferðast svona um heiminn og koma svo aftur til Íslands, þá fékk ég svona áminningu – þótt ég hafi verið dauðþreyttur eftir flakkið – mig langaði bara strax aftur út. Helstu ástæðurnar fyrir því eru verðið og veðrið, sem gerir Ísland sérstaklega óaðlaðandi þessa dagana. Önnur ástæða er sú að ég á miklu fleiri aðdáendur erlendis,“ segir Hugleikur og útskýrir hvers vegna Berlín hafi sérstaklega orðið fyrir valinu.
„Ákvörðunin þótti mér bara sniðug og praktísk. Það er risastór uppistandssena þar, ekki ósvipuð og í New York eða London. Ég hef stundað það síðustu árin að fara til Berlínar í viku, tvær eða mánuð, bara til að æfa mig í uppistandi. Þegar ég fer þangað get ég flutt uppistand tvisvar á kvöldi á mismunandi stöðum, öll kvöld vikunnar. Það þjálfar uppistandið rosalega mikið. Það er líka meiri fjölbreytni í Berlín; fjölbreyttara fólk og veitingastaðir. Planið er að halda mig þarna þangað til ég fæ ógeð á þessari fjölbreytni og vil þá snúa aftur til Íslands í einfaldleikann.“
