Stefanía Gunnarsdóttir ákvað að hætta að drekka áfengi fyrir um fimm árum síðan eftir að hafa farið til miðils. Stefanía er 27 ára markaðsfulltrúi og viðburðarstjóri hjá Nova.
„Upphaflega fer ég til miðils og það kemur fram á fundinum að það færi mér nú ekki vel að drekka og ég væri með svo flottan persónuleika að ég ætti nú alveg að íhuga að hætta að drekka,“ segir Stefanía í viðtali við Vísi.
Stefanía átti erfitt með að hætta að hugsa um það sem miðillinn sagði við hana. Hún var dugleg að djamma á þessum tíma og fann að hún hafði ekki fullkomna stjórn á hve mikið hún drakk. Hún bar saman kosti og ókosti þess að hætta að drekka og var fyrrnefndur listi mun lengri.
„Ég átti samt erfitt með að ákveða hvenær ég ætlaði að hætta. Það var utanlandsferð framundan, djammferð með skólanum og fleira. Þegar ég fann að áfengi var farið að stýra mér með þessum hætti þá eiginlega tók ég strax ákvörðun um að ég ætlaði bara að hætta,“ segir Stefanía við Vísi.
„Núna eru liðin fimm ár og það er magnað hvað þetta er ekki lengur einhver ákvörðun heldur bara lífstíllinn sem ég valdi mér.“
Stefanía segir að það hafi tekið hana eitt ár að læra að hætta að drekka og hún hafi lært ýmislegt.
„Á þessu fyrsta ári upplifði ég ástarsorg og það var klárlega eitthvað sem ég hefði dílað svo miklu verr ef ég hefði ekki verið hætt að drekka. Ég hefði hundrað prósent verið blindfull fyrir utan B5 að reyna hringja í gæjann og segjast sakna hans. En í staðin var ég miklu sterkari og tók þar að leiðandi miklu betur á þessum aðstæðum þó svo að þetta hafi verið drullu erfitt,“ segir hún.
Í dag líður henni ótrúlega vel og sér alls ekki eftir ákvörðun sinni.
„Ég er ég búin að kynnast mér miklu betur, tækla aðstæður, áföll og fleira betur hefði ég enn verið að drekka. Ég ber miklu meiri virðingu fyrir fólkinu í kringum mig og ég vil meina að ég sé búin að ná árangri almennt í lífinu eftir að ég tók þessa ákvörðun en ég get svo sem ekki verið viss því kannski hefði ég verið komin á þann stað í dag hvort sem ég væri edrú eða ekki. En ég vil trúa að þessi ákvörðun á mjög stóran part í því sem ég er í dag.“