Stóru bensínstöðvarnar þrjár, Esso, Skeljungur og Olís, stunduðu ólöglegt verðsamráð á árunum 1993 til loka árs 2001. Rannsókn Samkeppnisstofnunar lauk árið 2004 og segir í þúsund blaðsíðna skýrslu hennar að olíufélögin þrjú hafi „haft með sér yfirgripsmikið og óslitið samráð um verð, markaðsskiptingu og gerð tilboða“. Talið er að olíufélögin hafi hagnast um 6,5 milljarða króna vegna samráðsins. Margir Íslendingar ætluðu aldrei aftur að versla við félögin og greiddi það fyrir komu Atlantsolíu til landsins, flestir gáfust þó fljótt upp og hafa bensínstöðvar félaganna aldrei verið fleiri en nú. Margt hefur þó breyst, Esso heitir nú N1 og Dælan; Skeljungur heitir nú Orkan og það er nánast stöðug röð í bensíndælur Costco í Kauptúni.
Samfélagið ætlaði á hliðina eftir að tvær konur stigu fram vorið 2014 eftir að þær voru reknar úr Sambíóunum eftir að þær tóku þátt í umræðum á netinu um kynjamismunun. Sögðu þær að yfirmenn sínir hefðu úthlutað körlum og konum sérstök störf á vinnustaðnum, en rökin fyrir slíkri hagræðingu voru sú að annað kynið, konur, seldi meira í bíósjoppunni. Í kjölfarið hófst hávær umræða um að sniðganga Sambíóin. Það tók viku fyrir Sambíóin að bregðast formlega við, fram að því hafði neikvæðum athugasemdum verið eytt af samfélagsmiðlum fyrirtækisins og aldrei náðist í stjórnendur. Uppsagnirnar voru að lokum dregnar til baka og konurnar voru beðnar afsökunar, vísaði fyrirtækið á vaktstjóra sem átti að hafa tekið ákvörðunina um vinnufyrirkomulag kynjanna. Í dag muna fáir, ef einhver, eftir því að það hafi átt að sniðganga Sambíóin.
Prófaðu að segja orðið „Ísrael“ í næstu fermingarveislu, það eru meiri líkur en minni á að þú munir lenda í rifrildi við einhvern. Fjöldinn allur af Íslendingum vill að við sem þjóð skiptum ekki við Ísrael vegna hertöku á landsvæði Palestínumanna og allra þeirra sem hafa látið lífið á svæðinu á undanförnum árum. Reykjavíkurborg ætlaði um árið að sniðganga allar vörur frá Ísrael en borgin var rekin til baka með það. Voru margir með háværar yfirlýsingar á samfélagsmiðlum um að ætla aldrei aftur að borða Jaffa-appelsínur, setja myntu í mojitoinn sinn eða drekka SodaStream. Það gekk ekki eftir og samkvæmt tölum Hagstofunnar hefur innflutningur á vörum frá Ísrael aukist verulega á síðustu árum.
Almenningur frussaði út úr sér matnum þegar það frétti að hann gæti innihaldið iðnaðarsalt. Greint var frá því í byrjun árs 2012 að matvælafyrirtæki hefðu í áraraðir notað salt sem ætlað var til iðnaðar og kom þá í ljós að Matvælastofnun hefði vitað af því í tvo mánuði að Ölgerðin hefði selt iðnaðarsalt. Saltið sem um ræðir er nánast alveg eins og annað salt og sögðust fyrirtækin ekki hafa gert sér grein fyrir því að það væri ekki ætlað til manneldis. Sagði forstjóri Ölgerðarinnar þetta vera „aulaleg mistök“. Mikið fjölmiðlafár gaus upp og sögðust margir aldrei ætla að skipta við framleiðendur sem hefðu verið að „eitra“ fyrir þeim með þessum iðnaðarsaltsóþverra. Flestir voru búnir að gleyma þessu í lok mánaðarins.
Íslendingar hafa lengi haft óbeit á stórum fyrirtækjum sem hafa yfirburðastöðu á tilteknum markaði, þ.e.a.s. þeir sem hafa ekki beinan hag af því. Sumarið 2016 var Mjólkursamsalan sektuð um 460 milljónir króna vegna alvarlegrar misnotkunar fyrirtækisins á markaðsráðandi stöðu. Stór hluti þjóðarinnar bölvaði fyrirtækinu í sand og ösku við kvöldverðarborðið og ætlaði aldrei aftur að nota MS mjólk í kaffið. MS var sakað um að beinlínis beita sér gegn vörum frá litlum samkeppnisaðilum. Sala á mjólk frá Örnu áttfaldaðist á stuttum tíma. Sniðgangan gekk ekki lengra en svo að í dag eru mjólkurkælar verslana enn stútfullir af vörum frá MS.
Rúmlega 27 þúsund Íslendingar skrifuðu í vor undir áskorun um að Ísland tæki ekki þátt í Eurovision á næsta ári vegna þess að keppnin verður haldin í Ísrael. Á síðu undirskriftalistans sagði: „í ljósi mannréttindabrota Ísraelsríkis gagnvart palestínsku þjóðinni er ekki siðferðilega verjandi að taka þátt í glanskeppni eins og Eurovision í skugga þess ofbeldis sem Ísrael beitir nágranna sína. Ísraelsríki hefur á undanförnum mánuðum myrt tugi einstaklinga fyrir það eitt að mótmæla ástandinu.“ Margir listamenn tóku undir áskorunina, þar á meðal Páll Óskar og Daði Freyr. RÚV ætlar að taka þátt þrátt fyrir áskoranirnar og verður að koma í ljós hvort áhorfið verði sambærilegt síðustu árum.
