Unglingar á sjöunda, áttunda og níunda áratug síðustu aldar söfnuðust oft saman á Hallærisplaninu. Þá skipti engu hvernig vindar blésu. Hallærisplanið, þar sem nú er Ingólfstorg, var nokkurs konar félagsmiðstöð unglinga. Þegar mest var voru um fjögur þúsund ungmenni á svæðinu. Áflog og drykkjulæti voru daglegt brauð og eldri kynslóðinni var ekki skemmt. Eins og sagði í DV árið 2004:

„Unglingar stóðu fyrir hefðbundinni uppreisn gegn heimskum heimi hinna fullorðnu, með hefðbundnum aðferðum; drykkju, formælingum, léttum skemmdarverkum og þvíumlíku. Sem sagt hefðbundin og árviss uppreisn unga fólksins. Er fullyrt að þegar mest stóð á hafi unglingar vaðið yfir Grjótaþorpið, gert „þarfir sínar hvar sem var“ og „eðlað sig fyrir allra augum“.“

Eftir því sem leið á níunda áratuginn minnkaði aðdráttarafl plansins. Ungmennin fóru að sækja í félagsmiðstöðvar og sérstaka unglingaskemmtistaði þess í stað. Á þessum árum var skemmtistöðum lokað klukkan þrjú eftir miðnætti og flykktist þá fólk á Lækjartorg og Hallærisplanið. Eftir að opnunartími var gefinn frjáls breyttist skemmtanamenningin. Nú er miðbærinn fullur af mörgum litlum börum þar sem fólk skemmtir sér fram undir morgun.

DV hefur áður fjallað um Hallærisplanið og birtir nú fleiri myndir frá þessum goðsagnakennda stað.