„Endurnýjuð ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur verður kyrrstöðustjórn, enn sem fyrr, af ástæðum sem rekja má til eðlilegra átaka milli þeirra ólíku stjórnmálaflokka sem mynda hana, en einnig vegna einsleitni þeirra, því það sem sameinar þá er aðdáun á óbreyttu kerfi,“ segir í upphafi leiðara Fréttablaðsins í dag en hann skrifar Sigmundur Ernir Rúnarsson.

Hann segir að þar sem kyrrstöðustjórn sé við völd verði ekki hreyft við krónunni á næstu árum og skipti þá engu hversu illa hún leiki heimili og fyrirtæki landsins. Hún sé völd að mestu álögum Íslandssögunnar, að árið 2019 hafi skattar á einstaklinga verið 190 milljarðar en það sama ár hafi krónuskatturinn verið 180 milljarðar. „Þess vegna verður engu breytt sem truflað getur fokríka kvótakónga,“ segir hann.

Hann segir síðan að markaðsleiðin sé eins og áður eitur í beinum ríkisstjórnarflokkanna. „Fimm prósenta árleg leiga af auðlindinni, jafngildi 60 milljarða, þykir skattpíning í tilviki auðugustu landsmanna,“ segir hann og bætir við að áfram verði rekin fátæktarstefna í landbúnaði. Grænmetisbændur muni ekki fá aðstoð í formi lægra raforkuverðs, það standi aðeins erlendum auðhringum, sem reka álver hér á landi, til boða.

Hann rekur síðan hin ýmsu mál sem ríkisstjórnin mun tryggja óbreytt ástand í með ýmsum hætti. „Ríkisstjórnarflokkarnir eru ekki einir hræddir við breytingar, almenningi til hagsældar og aukinna réttinda. Það er nefnilega almenningur sem kýs þessa flokka í ríkari mæli en önnur öfl. Hann vill kyrrstöðu. Og hann fær kyrrstöðu,“ segir hann síðan að lokum.