Möguleg stórskipahöfn í Helguvík og uppbygging á svæðinu sem gagnast getur NATO og Bandaríkjaher hefur skapað nokkra togstreitu milli VG og Sjálfstæðisflokksins að undanförnu, en þær tugmilljarða framkvæmdir eru taldar mikið tækifæri fyrir Suðurnesin, hvar hæsta atvinnuleysið á landinu mælist í kjölfar kórónuveirufaraldursins.

Björn Jón Bragason, sagn- og lögfræðingur, skrifar pistil í helgarblað DV sem nefnist Á þingpöllum. Í pistli vikunnar segir hann varnarmálin vel geta sprengt ríkisstjórnina og veltir vöngum yfir samsetningu nýrrar ríkisstjórnar.

„Deilurnar um varnir landsins er meginástæða þess að sósíalistar og Sjálfstæðismenn störfuðu ekki saman í ríkisstjórn í heil 70 ár, frá árinu 1947 til 2017,“

segir Björn og spyr hvaða kostir séu í stöðunni nú:

„Færi svo að stjórnin spryngi má velta því upp hvort þeir flokkar sem skýrasta afstöðu hafa í varnarmálum myndi með sér nýja stjórn. Það eru Sjálfstæðisflokkur, Framsóknarflokkur, Miðflokkur og Viðreisn. Samtals 37 þingmanna meirihluti. Einn af lærdómum bankahrunsins er sá að efna ekki til kosninga á viðsjárverðum tímum í efnahagslífinu og einn viðmælanda sem stendur nærri Miðflokknum velti upp þeim möguleika að Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur sætu áfram í minnihlutastjórn sem nyti stuðnings Miðflokks og Viðreisnar sem þá fengju formennsku í veigamiklum nefndum og forseta þingsins.

Annar viðmælandi sem vel þekkir til velti því upp hvort ekki væri rétt að efna til kosninga næsta vor og ný ríkisstjórn sæti því aðeins í hér um bil tíu mánuði. Á samtölum við þingmenn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks er auðheyrt að samstarfið við Vinstri græn reynir á þolrifin. Heimildarmenn úr Miðflokknum telja sig vel geta unnið með flestum flokkum, nema þá helst Samfylkingu og Pírötum. Vart þarf þó að nefna að samstarf þeirra við flokksbrot Ingu Sæland kæmi ekki til greina (þeir geta ekki einu sinni nefnt nafn hennar í samtölum).

Ágætt talsamband er á milli Miðflokksmanna og Viðreisnarfólks og þá eru einstaka þingmenn Miðflokksins í sambandi við forystumenn Framsóknarflokks. Samstarf milli þessara tveggja síðastnefndu flokka er ekki eins fjarlægur möguleiki og ætla mætti eftir klofning Framsóknarflokks og Klaustursmál. Þegar öllu er á botninn hvolft er núverandi stjórnarmynstur ekki eini valkosturinn í stöðunni og svo getur raunverulega farið að ríkisstjórnarsamstarfið strandi í Helguvíkurhöfn.“