Þetta er eitt vinsælasta lagið á Íslandi í dag, ofarlega á listum bæði hjá Rás 2 og Bylgjunni. Þetta er býsna flott. Flytjandinn er Sigrún Stella Bessason. Hún er Vestur-Íslendingur, býr í Toronto í Kanada. Hún er fædd í Winnipeg, ólst að hluta til upp á Akureyri en flutti svo aftur út.
Það er ágætt viðtal við Sigrúnu Stellu í síðasta tölublaði Vikunnar. Þar talar hún meðal annars um föður sinn, Harald Bessason prófessor sem lést fyrir tíu árum. Það snertir bókmenntamanninn í mér. Ég hef aldrei dregið dul á hrifningu mína á Haraldi. Hann dvaldi langdvölum meðal Vestur-Íslendinga, skildi þá betur en aðrir, kunni af þeim ótal sögur, var reyndar viðfang sumra sagnanna – minnisvarði um þetta er bókin Bréf til Brands sem ég álít að sé í flokki klassískra íslenskra rita frá 20. öld. Hún nýttist mér býsna mikið við gerð þáttanna Vesturfarar. Virkar þannig á mann að stundum hlær maður upphátt en í önnur skipti er maður opinmynntur af undrun og hrifningu yfir stílsnilldinni, andríkinu og mannlýsingunum.
Sigrún Stella er semsagt dóttir þessa einstaka manns. Hún er prýðileg söngkona og lagahöfundur sem iðkar list sína bæði hér á Íslandi og vestanhafs. Veitið henni athygli.
Hér er lagið á Spotify.
Og hér er lagið á YouTube.
