Samkvæmt nýlegri skýrslu Eurostat kemur fram að um níu prósent fullorðinna Íslendinga sinna umönnun langveikra, fatlaðra eða aldraðra ástvina sinna, og bætist sú umönnun ofan á aðrar skyldur við börn og barnabörn.

Ísland sker sig frá grannþjóðum að þessu leyti. Í Evrópu almennt eru það um fjögur prósent fólks sem hafa á hendi slíka umönnun en á Norðurlöndum í kringum þrjú prósent.

Þetta kemur fram á vef Alþingis, en Guðmundur Andri Thorsson, þingmaður Samfylkingarinnar, er málshefjandi á þessu í sérstakri umræðu á þinginu í dag um örörku kvenna og álags vegna umönnunarstarfa. Til andsvara verður Svandís Svavarsdóttir, heilbrigðisráðherra.

„Þótt auðvitað séu frá því undantekningar þá er það vitað mál að þessi umönnun lendir að langmestu leyti á herðum kvenna í fjölskyldum og bætist þá iðulega við krefjandi störf á vinnumarkaði,“

segir á vef Alþingis.

„Ekki er fjarri lagi að álykta að samhengi sé milli þessa álags á konum innan fjölskyldna og þeirrar staðreyndar að fjölgun örorkulífeyrisþega hér á landi að undanförnu hefur verið að langmestu leyti í hópi kvenna á aldrinum 50 til 66 ára, að því er fram hefur komið í rannsóknum Kolbeins Stefánssonar, með tilheyrandi kulnun og örmögnun. Spyrja má hvort hér sé um að ræða fórnarkostnað af því að velta skyldum velferðarsamfélagsins yfir á fjölskyldurnar og inn á heimilin í landinu og hvort samfélaginu beri ekki að finna leiðir til að minnka þetta álag, sem á eftir að aukast enn samfara því að þjóðin eldist.“