Ætli sé ekki nokkuð öruggt að Guðni Th. Jóhannesson verði kjörinn aftur sem forseti Íslands? Spurning reyndar hvort hann fái mótframboð. Það þarf ansi mikið til að velta honum af stalli.
Guðni er vinsæll maður, alþýðlegur, með heilbrigðar skoðanir, og yfirleitt flytur hann prýðilegar ræður. Í mars síðastliðnum mældi Gallup traust til embættis forseta Íslands – það reyndist vera 83 prósent.
Guðni verður varla talinn aðsópsmikill forseti – að því leytinu að hann beitir sér ekki mikið í pólitík, ólíkt Ólafi Ragnari Grímssyni forvera hans, sækist ekki eftir auknum völdum. Hann er hins vegar mikið úti meðal fólks, umgengst það eins og jafningja, yfir honum er ekki hátignarbragur eins og var á tíma Ólafs og sumu leyti Vigdísar. Þannig svipar Guðna meira til Kristjáns Eldjárns – Guðni nýtur sín þó betur í margmenni en Kristján sem var uppi á tíma þegar formfesta var meiri og var kannski ekki sérlega mannblendinn að eðlisfari.
Guðni hefur verið óhræddur við að klæðast landsliðsbúningum – stundum finnst manni nánast eins og honum líði best í íþróttafötum. Svo var merkilegt að hann tók til þess í áramótaræðu sinni að fjölskylda hans hefði ekki orðið fyrir áreiti, að hann hefði fengið að eiga sitt fjölskyldu- og einkalíf í friði. En Guðni nýtur þess auðvitað líka að kona hans, Eliza Reid, er vinsæl, hámenntuð kona og stórgáfuð, og hefur gengt sínu hlutverki af reisn og þokka, þótt kannski megi finna að þeirri ráðstöfun að hún sé á launum hjá Íslandsstofu. Það er svona aðeins á mörkunum.
Guðni kom víða við í ágætu áramótaávarpi sínu. Talaði meðal annars um stjórnarskrána sem hann hefur lengi haft áhuga á. Þar nefndi hann að sér væri ekki á móti skapi að settar væru takmarkanir á embættistíma forseta og gleggri ákvæði um valdsvið forsetans:
„Stjórnarskrárnefnd situr nú að störfum, eins og svo oft áður. Nefndarmenn hafa hreyft þeirri hugmynd að takmarka hversu lengi hver megi vera á forsetastóli. Þá hafa þeir rætt aðrar breytingar á ákvæðum stjórnarskrár um völd og verksvið þjóðhöfðingjans. Þessu ber að fagna.“
En eins og fyrr segir er ólíklegt að nokkur geti hróflað við Guðna. Mótframboð er auðvitað ekki óhugsandi – maður skynjar helst óánægju með honum frá ysta hægrinu og máski líka þeim sem finnst að hann hefði mátt beita sér meira í orkupakkamálinu. En reyndar er nú eins og það hafi alveg gufað upp.