Styrkir ríkisins til stjórnmálaflokkanna hafa lengi verið háir en stökkbreyting varð á milli áranna 2017 til 2018 þegar samþykkt var að stórhækka framlögin. Í dag eru ríkisstyrkir til stjórnmálaflokka meira en tvöfalt hærri en árið 2017. Þessa hækkun samþykktu allir flokkar nema Píratar og Flokkur fólksins. Kostnaður við pólitíska aðstoðarmenn nam 405 milljónum króna á síðasta ári. Ríkisstyrkir til stjórnmálaflokka eru rúmlega 732 milljónir á þessu ári og samanlagt tæpir fimm milljarðar frá árinu 2010.
Þetta kemur fram í pistli eftir Björn Jón Bragason í helgarblaði DV. Tölulega úttekt sína vinnur hann upp úr gögnum frá Stjórnarráði Íslands.
Björn segir að á sama tíma og framlög til flokkanna hafa hækkað svona mikið hafi grasrótarstarf í þeim nánast horfið:
„Ríkisstyrkir til stjórnmálaflokka eru tiltölulega nýlegt fyrirbrigði í lýðræðisríkjum en hafa vaxið hratt. Ein meginröksemdin fyrir þeim er sú að þannig megi draga úr hættu á að einkaaðilar hafi mótandi áhrif á stefnu flokka í krafti fjármuna. Á móti kemur að hætt er við að flokkarnir slitni úr lífrænum tengslum við samfélagið þegar þeir eru ekki lengur háðir framlagi flokksmanna sjálfra og athugum að framlag þeirra er ekki eingöngu í formi peninga. Hvers kyns vinnuframlag og þátttaka sjálfboðaliða í fundastarfi er ekki síður mikilvæg lýðræðinu.
Félagsstarf í flokkunum hefur hrunið undanfarin ár og varla rétt að tala um grasrótarstarf þegar ríkissjóður borgar kostnaðinn. Hvað sem því líður láta stjórnmálamenn sér þetta vel líka enda eftirsóknarverðara að sitja í þægindum eins og embættismennirnir heldur en eiga allt undir kröfuhörðu flokksfólki.
Þá má líka spyrja sig hvort það sé siðferðilega rétt að láta skattgreiðendur fjármagna hugmyndabaráttu sem er þeim ekki þóknanleg. Stjórnmálastarf er ekki „almannaþjónusta“ í neinum skilningi. En kannski eru viðfangsefni hins opinbera einfaldlega orðin of margbrotin og skilin óglögg milli þess sem það á að sinna annars vegar og borgararnir hins vegar.“
