„Til umræðu hlýtur að koma einhverslags lagasetning í kringum offituvarnir og aðrar lífsstílssjúkdómavarnir, rétt eins og með tóbaksvarnir,“ segir Viðar Guðjohnsen, lyfjafræðingur og sjálfstæðismaður.
Viðar skrifar áhugaverða grein í Morgunblaðið um lífsstílssjúkdóma og neyslu Íslendinga á óhollum og sykruðum vörum, gosi og sælgæti til dæmis.
„Íslensk börn eru næstfeitustu börn Evrópu. Þetta er dapurleg staðreynd sem byggð er á opinberum tölum frá Efnahags- og framfarastofnuninni. Fjallað var um þetta í íslenskum fjölmiðlum fyrir um tveimur árum en ráðamenn létu þær fregnir sem vind um eyru þjóta og nauðsynleg umræða féll í gleymskunnar dá.“
Viðar bendir á um 3,4 milljónir manna deyi árlega af völdum offitu en reykingar drepi örlítið fleiri, eða um 5 milljónir á ári. Þetta er samkvæmt tölum frá Alþjóðaheilbrigðismálastofnunni.
Hann segir að foreldrar beri höfuðábyrgð á ástandi barna sinna og séu fyrirmyndir þeirra.
„Sennilega myndi ekkert foreldri bjóða barninu sínu sígarettu en tölfræðin sem var nefnd hér að ofan bendir til þess að nammið sé engu skárra, jafnvel verra. Það er því ógnvænlegt að vita til þess að á hverjum laugardegi sé selt u.þ.b. eitt tonn af nammi í regnbogalituðum nammibar Hagkaups í Skeifunni. Það nammi er allt selt eftir vigt og því var einfalt að óska eftir þeim upplýsingum. Eitt símtal nægði. Tonn af nammi, á einum degi, í einni matvöruverslun.“
Viðar segir að nammiát og gosdrykkja hafi alvarlegar afleiðingar í för með sér og menn ættu að varast nammigjafir. „Á hverjum degi eru framkvæmdar 23 aflimanir á Bretlandi vegna sykursýki. Erfitt er að nálgast tölur yfir ástandið á Íslandi en miðað við offitumet íslenskra barna verður ástandið varla betra í náinni framtíð.“
Í grein sinni kallar Viðar eftir einhverskonar lagasetningu í kringum offituvarnir og aðrar lífsstílssjúkdómavarnir rétt eins og með tóbaksvarnir.
„Í það minnsta mætti byrja á einhvers konar söluhömlum á gosið og nammið; að það liggi ekki úti um allt í verslunum, að það sé ekki selt börnum og að eftirlit og forvarnir séu fjármagnaðar með sölutengdum gjöldum. Jafnvel mætti setja einhverslags óheillamyndir á gosið eins og sígarettupakkana,“ segir Viðar sem endar grein sína á þessum orðum:
„Ef samfélagið hefur ekki tíma fyrir heilsuna í dag, þá mun það ekki hafa heilsu fyrir tímann á morgun. Heilbrigður þegn er dýrmætasta auðlind þjóðarinnar.“