Fjölmiðlamaðurinn Logi Bergmann Eiðsson er heldur betur gáttaður á eyðslusemi Reykjavíkurborgar og telur að þeir sem komu að útgjaldaliðum ættu aðeins að velta fyrir sér hvort þeir myndu persónulega greiða sama pening fyrir hluti og þjónustu ef þeir þyrftu að greiða úr eigin vasa. Þetta kemur fram í pistli hans í Sunnudagsmogganum.
„Stundum óttast ég að verða gamall og fúll kall sem hefur allt á hornum sér. Fussandi og frussandi út í loftið og talandi helst alltaf um sama hlutinn. Það er þó ekki útilokað að það hafi þegar gerst, án þess að ég tæki eftir því.“
Logi hefur mikið verið að velta fyrir sér hvers vegna framkvæmdir borgarinnar þurfi alltaf að kosta „skrilljónir“
Fyrir stuttu fékk hann tölvupóst um Betri Reykjavík, sem er framtak sem hann styður heilshugar. Þar fá borgarbúar að koma hugmyndum á framfæri um það sem megi breyta og bæta í hverfun þeirra og kjósa um hugmyndir annara. „Það er náttúrulega bæði fallegt og skemmtilegt.“
Hins vegar þegar mál eru gaumgædd kemur ýmislegt athugavert í ljós.
„Og þá fer Reykjavíkurborg að minna mann á nýríkan bjána sem eyðir ölli í einhverja vitleysu og gefur fáranlega mikið þjórfé.“
Dæmi um þetta sé ein hugmynd á Betri Reykjavík um litla kassa í hverfum þar sem borgarbúar geti skiptst á bókum.
„Þetta hljómar vel og getur ekki kostað mikið. En í hagkerfi borgarinnar eru tvær milljónir eðlilegt verð fyrir þetta. Bókaskáp!“
Jafnvel litlar séu milljónir áætlaðar í kostnað við að koma upp litlum skiltum:
„Í öðrum hverfum virðist borgin líka ætla að haga sér eins og milljónamæringur á fylleríi. Tvö til þrjú langborð á Klambratúni. Með fylgir mynd af borðum sem kosta 23 þúsund krónur í BYKO. Reykjavíkurborg áætlar að kostnaður við þessi borð sé þrjár milljónir! Sem er reyndar vel sloppið miðað við það að merkingar með krúttlegum skiltum við stígana tvo á Klambratúni eiga að kosta sex milljónir. Sex! Tveir stígar, eigum við að segja fjögur skilti? Það er ekki nema ein og hálf á stykkið. Vel sloppið.
Dæmin séu mýmörg. Körfuboltaspjöld og handboltamark í Breiðholtslaug á þrjár milljónir. Fimm milljónir fyrir að tyrfa lítinn sparkvöll eða sex milljónir fyrir strætóskýli.
Logi telur tímabært að starfsmenn borgarinnar skoði kostnaðarliðina og velti fyrir sér hvort þeir séu óvenju rausnarlegir þar sem peningarnir séu ekki þeirra eigin.
„Mér finnst gott að búa í Reykjavík og kvarta svo sem ekki oft yfir því að borga hæsta útsvar landsins. En ég held að það væri góð hugmynd að starfsmenn borgarinnar myndu nú setjast aðeins niður og velta því fyrir sér smástund hvort þeir væru tilbúnir að borga þessar upphæðir fyrir svona verk ef peningarnir kæmu úr þeirra eigin vasa. Það virðist nefnilega alltaf aðeins auðveldara að vera rausnarlegur þegar sýslað er með annarra manna fé.
