„Ég ætla að panta brennivín. Sex flöskur af viskíi, Ballantine, og tvo kassa af Gull og tvo Hof.“

Þetta heyrist mér hann segja Færeyingurinn Hanseman Samsonsen sem er að panta sér áfengi í Færeyjum fyrir svona 35 árum. Þetta er í aðdraganda Ólafsvöku. Þetta getur að líta í broti norskri mynd frá 1984 þar sem sagt er frá fyrirkomulagi áfengissölu í Færeyjum. Þá ríktu ansi miklar takmarkanir, bæði á því hverjir gátu keypt áfengiu og hversu mikið magn.

Hanseman hringir fyrst til Danmerkur, en segir svo frá því að hann þurfi að hafa samband við skattstofuna, því skatt þurfi maður að hafa greitt til að geta keypt áfengi í Færeyjum.

Síðan líður vika, þá koma pappírar, síðan þarf að fara á pósthúsið og greiða fyrir vöruna, vínið og fraktina, fá þar til gerðan stimpil. Þarnæst á „Gjaldstofuna“ til að borga toll og sýna skattavottorðið. Þá loks er hægt að fara að höfninni og ná í brennivínið – eins og það er kallað í þessu þáttabroti.

Þetta hefur ekki verið alveg einfalt. Ekki um það að ræða að kippa með sér flösku á leiðinni heim eða neitt slíkt.