„Er ekki rétt að byrja á því að spyrja hver gaf Landsvirkjun leyfi til að eyða jafnvel stórum upphæðum í að kanna undirbúning á lagningu á sæstreng til Íslands, sérstaklega í ljósi þess að nánast allir stjórnmálaflokkar hafa talað um að ekki standi til að leggja sæstreng hingað til lands?“

spyr Vilhjálmur Birgisson, formaður Verkalýðsfélags Akraness og varaforseti ASÍ, í tilefni þess að Landsvirkjun neitar að veita upplýsingar um kostnað vegna undirbúnings lagningar Sæstrengs.

Slátrari stóriðjunnar

Vilhjálmur nefnir sem fyrr, að hækkun Landsvirkjunar á raforkuverði til stóriðjunnar sé markviss liður í því að „slátra“ fyrirtækjum, svo hægt verði að réttlæta lagningu sæstrengs hingað til lands:

„Er kannski eitthvað sem haldið er leyndu fyrir almenningi? Það skildi þó aldrei vera að markmiðið með þessum gríðarlegum raforkuhækkunum sem orkufrekur iðnaður hefur mátt þola á síðustu mánuðum sé einn liðurinn í því að slátra þeim iðnaði þannig að Landsvirkjun geti kallað hátt og skýrt eftir nokkur ár eða áratug að núna verði að leggja sæstreng til Íslands. Allavega er það algjörlega magnað að Landsvirkjun neiti að gefa upp kostnað við undirbúnings lagningar sæstrengs.“

Landsvirkjun undanþegin upplýsingalögum

Þorsteinn Sæmundsson, þingmaður Miðflokksins,  lagði fram fyrirspurn til Bjarna Benediktssonar fjármálaráðherra um hver kostnaðurinn væri hjá Landsvirkjun vegna lagningar sæstrengs.

Í svarinu ber Bjarni því við að Landsvirkjun telji sig undanþegna ákvæðum upplýsingalaga og þar sem upplýsingarnar séu viðskiptalegs eðlis sé ekki unnt að miðla þeim. Því hafi fjármálaráðuneytið ekki upplýsingar um kostnaðinn.