Ég hef eina reglu varðandi áhorf á sjónvarp og kvikmyndir. Ég horfi helst ekki á þætti eða myndir um raðmorðingja. En framboðið skortir ekki. Stór hluti þáttanna sem er að finna á Netflix fjallar til dæmis um raðmorð í einhverri mynd. Ein útgáfa af því eru reyndar myndir sem fjalla um leigumorðingja sem eru að setjast í helgan stein en fá það ekki  – eru innst inni með hjarta úr gulli. Þannig er til dæmis ný mynd með hinum dásamlega leikara Mads Mikkelsen. Ég hyggst láta hana eiga sig. Hún þykir reyndar alveg svakalega léleg.

Um daginn las ég í blaði að landi Mikkelsen, leikstjórinn Lars von Trier hefði greitt raðmorðingjamyndinni náðarhöggið með nýjasta verki sínu, mynd sem nefnist The House that Jack Built. Trier hefur gert margar ljótar og andstyggilegar myndir, en þessi tekur víst öllu fram í leiðindum. Er þá mikið sagt. En þarna var hún semsagt tekin sem dæmi um hnignun þessarar greinar kvikmyndanna og allt í einu glitti í von um að raðmorðingjamyndafárinu færi að linna.

En auðvitað er það ekki búið. Myndefnið sem Netflix flaggar mest þessa dagana fjallar um raðmorðingjann Ted Bundy. Ef ég skil rétt gengur myndin út á að sýna fram á að þessi hyllilegi glæpamaður sem myrti 30 konur hafi verið misskilin persóna. Það er meira að segja gert út á að hann hafi verið kynþokkafullur. Því er spáð að þessi mynd verði einstaklega vinsæl. Raðmorðingjar eru frægðarfólk – celebrities. Seleb eru helstu trúarbrögð í Bandaríkjunum núorðið og breiðast ört út um heiminn.

Til að skítnýta efnið fylgir líka með á Netflix fjögurra þátta röð heimildarmynda þar sem eru meðal annars viðtöl við téðan fjöldamorðingja og nauðgara. Viðbrögðin eru slík að næstum er hægt að tala um Ted Bundy-æði. Á netinu er talað um er um hvað hann hafi verið sætur og myndarlegur og heitur – enda var passað upp á að fá bráðhuggulegan ungan leikara frá Hollywood til að fara með hlutverk ódámsins.

Reyndar hefur Netflix tekið úr umferð stikluna  um Bundy myndina vegna hversu gjörsamlega hún þykir fara yfir strikið í að upphefja hann og glæpi hans.