„Síðan ég man eftir mér hef ég glímt við kvíða, taugaveiklun, skapsveiflur og dapurleika,“ segir breska tónlistarkonan Frankie Bridge. Bridge, sem hefur talað opinskátt um andleg veikindi sín, hefur nú skrifað bók um reynslu sína þar sem Ísland kemur meðal annars við sögu.
Frankie er þekktust fyrir að hafa verið í hljómsveitinni S Club 8 og stúlknasveitinni The Saturdays. Knattspyrnuunnendur þekkja ef til vill eiginmann hennar, en hann heitir Wayne Bridge og er fyrrverandi landsliðsmaður Englands í knattspyrnu.
Frankie, sem er 31 árs, segir frá því að hún hafi glímt við kvíða alla sína ævi en á hennar yngri árum þorði hún ekki að opna sig um hann. Fyrir rúmum tíu árum segist hún fyrst hafa leitað sér hjálpar sérfræðinga. Hún hitti sálfræðinga og fékk þunglyndislyf hjá læknum; lyf eins og Prozac, Venlafaxine og Sertraline.
Árið 2011 kveðst hún hafa náð botninum en um það leyti var hún stödd á Íslandi við tökur á nýju tónlistarmyndbandi við lagið My Heart Takes Over. Þetta var í september 2011. Út á við hafi hún reynt að brosa og vera glöð en staðreyndin hafi verið sú að hún hafi grátið sig í svefn þegar hún var í einrúmi.
„Ég fékk stjórnlaus kvíðaköst og stöðugar neikvæðar hugsanir um allt og alla. Ég átti erfitt með svefn, hafði enga orku og enga matarlyst. Ég gat ekki gert neitt sjálf og fúnkeraði ekki í mínu daglega lífi. Í sannleika sagt sá ég ekki tilganginn með lífinu lengur,“ segir hún í bókinni sem Mail Online fjallar um.
Eftir að hafa rætt við sálfræðinginn sinn, Mike McPhillips, sá hún að nauðsynlegt væri að grípa til róttækra aðgerða. Þegar hún kom heim frá Íslandi fékk hún eiginmann sinn, Wayne Bridge, til að skutla sér beint á sjúkrahús þar sem hún fékk inni á geðdeild. Þar fékk hún lyf sem hjálpuðu henni að sofa. Henni var ráðlagt að dvelja á sjúkrahúsinu í þrjá mánuði en eftir einn mánuð útskrifaði hún sig vegna anna í vinnu.
Í bókinni segir hún að eftir á að hyggja hafi hún farið allt of snemma af stað. Það hafi komið í ljós á fyrstu tónleikum sveitarinnar eftir endurkomu hennar. „Ég grét bara og féll í gólfið,“ segir hún og bætir við að hún hafi verið svekkt með sjálfa sig.
Með tímanum fór Frankie þó að líða betur en hún segir að hver einasti dagur sé ákveðin barátta. Hún muni að líkindum aldrei losna við þunglyndið fyrir fullt og allt. Með góðum lyfjum og samtalsmeðferðum geti hún „haldið sér á floti“ eins og hún orðar það. Það sé að stóru leyti eiginmanni hennar að þakka sem hefur staðið með henni í gegnum súrt og sætt. Hún segist hvetja þá sem glíma við andleg veikindi, þunglyndi eða vanlíðan, að leita sér hjálpar og tala um vandamálin. Það hjálpaði henni og það geti líka hjálpað öðrum.
