Miðvikudaginn 5. júlí, 2006, var Margaret James, þá 58 ára, frá Porthoustock í Cornwall á Bretlandi, dæmd, í dómhúsinu í Truro í Cornwall, til 20 ára fangelsisvistar.

Orme bjó í Valhöll

Þungamiðja málsins var Peter nokkur Solheim heitinn. Í lifanda lífi hafði Peter verið auðugur, sveitarstjórnarmaður í Budock Water í Cornwall og fyrrverandi prentari. Hann hafði haft mikið dálæti á göldrum og þóttist vera seiðskratti mikill, Orme (dreki), og kallaði heimili sitt Valhöll.

Auður Peters var af öllu jarðneskari toga, meðal annars tilkominn vegna höndlunar með antíkskotvopn og klám og hann átti skuldlaust heimili sitt í Carnkie og heimili móður sinnar í Budock Waters.

Svartigaldur og heiðni

Peter og Margaret höfðu deilt rekkju um þónokkurt skeið ásamt því að eiga sameiginleg áhugamál önnur; peninga, kynlíf, galdra, pillur og töfraseyði ýmiss konar, heiðni og svartagaldursbrall og var trúleysi Peters alkunna. Að sögn fannst Margaret og Peter indælt að sitja niðri á strönd og horfa á sólsetrið, en lítið fór fyrir trausti í sambandi þeirra.

Skilnaður í bígerð

En blikur voru á lofti í sambandi Peters og Margaret og ýmisleg í bígerð sem Margaret hugnaðist lítt. Hún hafði nefnilega hlerað að Peter hygðist kasta níu ára sambandi þeirra fyrir róða og taka saman við Jean Knowles sem hann hafði þekkt í tvo áratugi og reyndar átt í ástarsambandi við.

Til að bíta höfuðið af skömminni þá myndi Margaret ekki fá einn eyri úr fjárhirslum Peters.

Veiðiferð á meginlandinu

Við slíkt varð ekki unað og Margaret sá að aðgerða var þörf, engin vettlingatök dygðu og óþarfi að draga lappirnar. Þann 16. júní, 2004, sást Peter síðast á lífi en smáskilaboð sem Jean Knowles bárust gáfu til kynna að hann hann hefði skroppið með vinum sínum til meginlands Evrópu, Frakklands eða Spánar nánar tiltekið, í veiðiferð.

Mannauð skekta

Skekta Peters fannst á reki skammt frá Falmouth á suðurströnd Cornwall þann 17. júní og daginn eftir sáu sjómenn líkið af Peter þar sem það maraði í hálfu kafi um átta kílómetra út af Black Head-höfða á Lizard-skaga í Cornwall.
Nokkuð ljóst mátti telja að Peter var ekki við veiðar á meginlandi Evrópu, en engu að síður bárust Jean enn smáskilaboð frá Peter sem gáfu slíkt til kynna.

Fjármunir á röngu heimili

Áhugi lögreglunnar var vakinn og jókst enn frekar þegar í ljós kom að Peter hafði verið byrluð ólyfjan, hann sætt pyntingum og að lokum drukknað.

Sjónir lögreglunnar beindust að Margaret og þótti fljótlega ljóst að hún hefði óhreint mjöl í pokahorninu. Peter hafði geymt fúlgur fjár á heimili sínu en við leit þar fann lögreglan ekki nema 20 sterlingspund. Á heimili Margaret hins vegar fundust tæplega 25.000 sterlingspund.

Pyntaður tímum saman

Sökum líkamsburða Margaret var talið víst að hún hefði ekki verið ein að verki. Hún hafði ráðið til starfa tvo hrotta sem gengu í skrokk á Peter í um 36 klukkustundir að Margaret viðstaddri. Honum var gefið lyf og hann síðan barinn víða um skrokkinn. Liðamót voru illa farin, önnur hnéskelin kurlið eitt og önnur stóra táin hékk á lyginni.

Einnig báru fingur hans þess merki að hringar hefðu verið fjarlægðir með valdi. Peter hafði síðan verið varpað lifandi í hafið.

Síðbúin smáskilaboð

Margaret hafði að þessu loknu gripið til þess ráðs að nota síma Peters til að senda Jean smáskilaboð, en farið örlítið fram úr sér og sent nokkur þeirra eftir að lík Peters hafði fundist.
„Það sem þú skipulagðir var hræðilegur og hægur dauðdagi,“ sagði dómarinn þegar hann kvað upp tuttugu ára dóm yfir Margaret James.