Umræðan um byssuburð lögreglu á almannafæri hefur tekið á sig afskaplega sérkennilega mynd síðustu daga. Þar hefur mörgu verið snúið á hvolf. Þannig hafa boðberar frjálshyggjunnar og afskiptaleysis ríkisvaldsins rokið upp til handa og fóta og heimtað að lögreglan sé látin í friði með sitt vopnabrölt á meðan talsmenn aukinna afskipta ríkisvalds hafa lýst því yfir að nú taki út yfir allan þjófabálk.

Þannig fór Páll Magnússon, þingmaður Sjálfstæðisflokks, hamförum á Facebook þar sem hann fullyrti að ákall formanns Vinstri grænna um aukið gagnsæi í viðbúnaði gegn hryðjuverkaógn myndi engum gagnast öðrum en hryðjuverkamönnum. Á sama tíma segir Líf Magneudóttir, borgarfulltrúi Vinstri grænna, að setja eigi saman teymi áfallastreitusérfræðinga eða hjálparsveitarmanna til að „stíga inn í ófremdarástand og hryðjuverk“.

Ljóst er að ekki er raunhæft að treysta á hjálparsveitir, skipaðar sjálfboðaliðum, í þeim efnum. Það er líka jafn fjarri raunveruleikanum að borgurunum komi það síðan ekki við hver viðbúnaður yfirvalda gegn hryðjuverkum er. Stjórnmálamenn ættu að koma sér upp úr sínum pólitísku skotgröfum og ræða málin á yfirvegaðan hátt.