Sólveig Guðmundsdóttir hlýtur Menningarverðlaun DV í leiklistarflokki fyrir leik sinn í Illska og Sóley Rós ræstitæknir.
Í rökstuðningi dómnefndar segir:

„Sólveig hefur verið vaxandi leikkona og vakti mikla athygli í verkinu Illsku sem Óskabörn ógæfunnar unnu úr samnefndri skáldsögu Eiríks Arnar Norðdahl og settu upp á árinu á Litla sviði Borgarleikhússins. Þar túlkar Sólveig af ástríðu og næmi mótsagnakenndar tilfinningar persónunnar Agnesar. Ekki vakti síður athygli uppfærsla Sólveigar og Maríu Reyndal á leikriti þeirra Sóleyju Rós ræstitækni sem Kvenfélagið Garpur setti upp í Tjarnarbíói. Þar býr Sólveig til heila manneskju á sviðinu, með karakter og sögu, sérstakan talsmáta, stóra og smáa takta og kæki, vitsmuni, veikleika og styrkleika, djúpstæða réttlætiskennd en líka djúpstæða minnimáttarkennd og lætur áhorfendur bæði gráta og hlæja með sér.“

Málefni sem skipta máli

„Ég var alveg hrikalega ánægð að vera verðlaunuð fyrir þessi verk því þetta eru tvær sjálfstæðar sýningar og það er sérstaklega mikil vinna sem fólst í að koma þeim á koppinn,“ segir Sólveig um viðurkenninguna.

„Þetta er líka sérstaklega ánægjulegt því ég tók þátt í að skrifa bæði verkin, Sóleyju Rós vann ég með Maríu Reyndal út frá viðtali við konu sem býr og starfar fyrir norðan, og tók svo þátt í að skrifa leikgerðina að Illsku með leikhópnum Óskabörn ógæfunnar upp úr bók Eiríks Arnar Norðdahl. Þar af leiðandi finnst manni maður eiga svolítið meira í sýningunum með öllu fólkinu sem vinnur að þeim. Mér finnst báðar þessar sýningar fást við málefni sem skipta miklu máli í samfélaginu og það er frábært að taka þátt í að segja svona stórar sögur.“

Aðspurð hvort henni hafi fundist árið 2016 hafa verið sérstaklega gott hjá henni segir Sólveig að það hafi kannski bara hist svo heppilega á að hún hafi fengið að taka að sér þessi ólíku en áhugaverðu hlutverk á svipuðum tíma.

„Þetta eru náttúrlega tvö dúndurkvenhlutverk, en þau eru ekki á hverju strái. Þetta eru mjög ólíkar persónur og ólíkar sýningar. En þegar það eru góð hlutverk í boði er auðveldara að standa sig vel í vinnunni sinni. Maður verður ekki að flinkri leikkonu á einni nóttu. Ég hef unnið sem sjálfstætt starfandi leikkona með hinum ýmsu leikhópum síðustu sextán ár, manni hefur oft mistekist, maður hefur gert mjög misgóðar sýningar en maður tekur alltaf eitthvað með sér, lærir af mistökunum og gerir betur næst. Þegar maður er lengi í þessu kynnist maður svo mörgu fólki – og það skiptir svo miklu máli að vinna með rétta fólkinu.“

Að lokum hvetur hún fólk til að mæta á sýningarnar tvær áður en sýningum lýkur, en tvær sýningar eru eftir af Illsku í Borgarleikhúsinu og þrjár eftir af Sóleyju Rós ræstitækni í Tjarnarbíói.