Fyrrverandi njósnarar gerðu lista yfir uppáhaldsmyndir sínar
Breskar sjónvarpsstöðvar eru duglegar að sýna þætti þar sem fjallað er um það besta. „Bestu lög Bítlanna“ – „Mestu hneyksli ársins í skemmtanaiðnaðinum“ – „Bestu barnabækurnar“ og svo framvegis. Ég sá einn slíkan þátt í Bretlandi á dögunum: Bestu njósnamyndirnar. Það hugmyndaríka við gerð þáttarins var að það voru alvöru (fyrrverandi) njósnarar sem bjuggu til listann, fólk sem hafði starfað fyrir MI6, CIA og STASI. Ég verð að viðurkenna að ég rýndi í andlit þessa fólks þegar talað var við það til að athuga hvort ég hefði getað giskað á það að viðkomandi væri njósnari. Það var ómögulegt að sjá það. Þarna voru til dæmis svo vinalegar konur að ég hefði sagt þeim allt að fyrra bragði, bara vegna þess að þær virtust svo traustvekjandi og ráðagóðar.
Njósnararnir völdu Tinker Tailor Soldier Spy með Gary Oldman, sem gerð er eftir sögu John Le Carré, bestu njósnamyndina og töldu hana lýsa lífi njósnara á afar raunsæjan hátt. Í öðru sæti var Zero Dark Thirty, um leitina að Osama bin Laden, og í því þriðja Bourne-Ultimatum með Matt Damon. Þýska myndin Líf annarra, sem gerist á STASI-tímanum varð í fjórða sæti og í því fimmta Imitation Game. James Bond komst ekki ofar en í sjötta sætið, en njósnurunum þótti myndirnar um hann skemmtilegar en ekki raunsæjar, en tóku þó fram að ýmislegt sem þar kæmi fram varðandi njósnabúnað væri ekki fjarri lagi. Uppáhalds Bond-mynd njósnaranna er Skyfall.
Þetta var hið besta áhorf, sýnd voru atriði úr fjölda njósnamynda, mig minnir að listinn hafi náð yfir tuttugu njósnamyndir. Það kom mér á óvart að Njósnarinn sem kom inn úr kuldanum með Richard Burton var ekki á listanum, jafn raunsæ og hún er. Þar var Burton skotinn til bana við Berlínarmúrinn. Njósnurunum hefur kannski þótt það of dapurleg endalok fyrir njósnara og því ekki sett hana á listann. Sýnd voru atriði úr myndunum sem komust á lista en viðtölin við njósnarana voru eiginlega alveg jafn spennandi.
