Kólibrímorðin var tilnefnd til Petrona-verðlaunanna í Bretlandi árið 2015 sem besta norræna glæpasaga ársins. Hrottalegt morð er framið á hlaupastíg og á líkinu finnst mynd af Astekaguði. Fleiri morð fylgja í kjölfarið. Lögreglukonan Anna Fekete rannsakar málin.

Anna hefur búið lengi í Finnlandi en uppruni hennar er annar eins og lesandinn kemst smám saman á snoðir um. Málefni innflytjenda og erfiðleikar þeirra við að fóta sig í nýju umhverfi koma við sögu, sömuleiðis fordómar gagnvart þeim og heiðursofbeldi. Höfundi liggur töluvert á hjarta og vinnur fremur vel úr þessum þáttum. Andrúmsloftið er drungalegt og persónur bókarinnar glíma við vansæld og vanda í einkalífi, eins og mjög er til siðs í norrænum glæpasögum nú um stundir.

Samskiptum Önnu við félaga sinn í lögreglunni, fordómafulla karlrembu, er ágætlega lýst en þróun þess sambands kemur ekki beinlínis á óvart. Afmarkaðir kaflar verksins eru bréf ungrar innflytjendastúlku sem foreldrar ætla að neyða í hjónaband með miðaldra karli. Þar er höfundur að líkja eftir orðfæri unglings en árangurinn er ekki minnisstæður.

Morðgátan er hæfilega dularfull og lausnin fremur óvænt. Bókin ætti því ekki að valda glæpasagnalesendum vonbrigðum. Þeir væru örugglega flestir til í að lesa fleiri bækur eftir finnsku glæpasagnadrottninguna.