Leikritin „Eilíf hamingja“ og „Eilíf óhamingja“ fengu samtals 6,8 milljónir króna í styrki. Vísir greindi frá því fyrir helgi að Andri Snær Magnason hefði skrifað eina bók á þeim tæpu tíu árum sem hann hefur notið þess að vera á listamannalaunum, en hann sjálfur og fleiri hafa mótmælt þessu og greint frá því að hann hafi í raun skrifar tvö leikrit á síðustu tíu árum, auk handrits að heimildarmynd.

Eilíf hamingja var frumsýnd árið 2007 og því var verkið skrifað árið 2006, en Vísir lítur til úthlutana frá árinu 2007 til nýjustu úthlutunna sem voru nú í janúar. Það má því deila um það hvort leikritið sé talið með.

Eilíf óhamingja var hinsvegar skrifað árið 2009 og flutt í mars 2010. Það leikrit fékk fimm milljónir í styrki frá leiklistarráði.

Samkvæmt upplýsingum DV þá fer mestur peningurinn í að setja sýninguna á svið og tilfallandi kostnað í kringum slíkt. Þá er ekki óalgengt að handritshöfundar fái ein til tveggja mánaða laun fyrir að skrifa verkin, sem myndu þá vera rúmlega 600 þúsund krónur miðað við listamannalaun í dag.

Þá skrifaði Andri Snær handrit að heimildarmyndinni Draumlandið, en sú mynd fékk tólf milljónir í styrk frá Kvikmyndasjóði, en ekki er að finna upplýsingar um handritastyrki tengdri myndinni.

Þá skal þess getið að listamenn geta sótt um fyrir samstarfsverkefni fleiri en eins listamanns í sama sjóð eða í mismunandi sjóði. Einnig getur sami listamaður sótt um í mismunandi sjóði falli verkefnið undir fleiri en einn sjóð.

Uppfært: Hér er árétting frá leikstjóra verksins, Þorleifi Arnari Arnarssyni, en hann segir ekki innihaldslega rétt að eigna Andra Snæ allan heiðurinn af handritunum, en hann skrifar:

„Ég sé héðan frá útlöndum að búið er að eigna Andra Snæ einum leikrit sem hann samdi með mér. Ég er titlaður fyrstur sem höfundur enda ég upphafsmaður báðar verkefna.

Svo voru þetta líka pródúktionir Lifandi Leikhúss ehf sem er í minni eigu og fékk það félag styrkina til þess að setja upp verkin. Andri var svo fenginn til samstarfs við Lifandi leikhús.

Það er hreinlega ekki innihaldslega rett að eigna Andra Snæ verkefni þessi – enda eru þau fyrst og síðast mín verk.

Bestu kv, Þorleifur Arnarsson“