Ég hef aldrei borðað eins mikið kál eins og eftir að ég varð ketó. Ég er eiginlega ástfangin af káli; grænkáli, hvítkáli, rauðkáli, blómkáli. Ég er að verða algjör kálhaus.
Þannig að það var ást við fyrstu sýn þegar að ég sá blöðrukálshaus í búð um daignn. Þvílík fegurð. En það verður að viðurkennast að ég vissi ekki í fyrstu hvað þetta kál héti, en blöðrukál var það heillin.
Blöðrukálið kom með mér heim og ég ákvað að skella í súpu. Hvað annað á köldum, dimmum vetrardegi? Og ítölsk varð hún, sem iljar enn betur og ilmurinn af henni færði mér ljóslifandi minningar af Ítalíuferð fjölskyldunnar.
Hráefni:
3-400 g kjöt (má vera afgangs lambalæri eða súpukjöt)
1 laukur
¼-½ haus hvítkál
¼-½ haus blöðrukál
6 sveppir
2 stönglar sellerí
2–3 hvítlauksgeirar
ítalskt krydd
salt og pipar
2 teningar nautakraftur
2 l vatn
2 stönglar grænlaukur (skraut)
fersk blaðsteinselja (skraut)
1–2 msk. ólífuolía
50 g smjör
Aðferð:
Setjið ólífuolíu í pott á meðalhita. Smjörinu bætt út í og brætt. Öllu grænmetinu nema blöðrukálinu skellt út í og mýkt í smjörinu og ólífuolíunni. Kryddað með salti, pipar og ítölsku kryddi. Kjötið, kraftur og vatni bætt út í og látið malla í klukkutíma. Blöðrukálið fer út í síðustu 15 til 20 mínúturnar sov það tapi ekki fallega græna litnum. Bera fram með grænlauk, blaðsteinselju og einhverri hot sauce til hliðar til að fá hita í kroppinn. Látum ekki kuldabola bíta okkur. Væri samt fínt að vera á Ítalíu núna.
Að lokum langar mig að leiðrétta misskilning, en fólk virðist vera að misskilja ketó-mataræðið. Við sem erum ketó borðum svo sannarlega kolvetni, annars gætum við ekki lifað. En við veljum okkar kolvetni vel og veljum aðeins góðu grænu. Hér fyrir neðan eru nokkrar skýringarmyndir sem útskýra ketó betur.
