Vigdís Hauksdóttir, borgarfulltrúi Miðflokksins, er mikill matgæðingur. Við ákváðum því að spyrja hana spjörunum úr um mat og allt honum tengt og kom ýmislegt forvitnilegt í ljós sem við vissum ekki um hana Vigdísi.

Ert þú mikil áhugamanneskja um mat?

„Já, ég hef alltaf haft áhuga á góðum mat. Matur hefur mikla þýðingu fyrir mig og ég elska að fara út að borða.“

Hvað passarðu að eiga alltaf í ísskápnum?

„Ferskvöru, grænmeti og ávexti – svo verð ég alltaf að eiga mjólk út í kaffið.“

Hver er þinn kósímatur?

„Fer eftir stuði hverju sinni.“’

Er einhver matur sem þú getur alls ekki borðað og af hverju?

„Get ekki borðar rækjur og avacado því ég er með ofnæmi.“

Ef þú þyrftir að velja þér eina máltíð til að borða það sem eftir er, hver væri hún?

„Mozzarella salat með tómötum og fersku basil.“

Áttu einhverja matartengda minningu sem er sérstaklega eftirminnileg?

„Já, ég borða aldrei aftur sushi því ég gerði það eitt sinn í London, þar var nýbúið að fremja hryðjuverk, ég fékk ofnæmiskast og festist í lyftu.“

Hver er skrýtnasti réttur sem þú hefur smakkað?

„Það voru ýmsir skrýtnir réttir sem ég smakkaði í Grænlandi þegar ég var í Vest-Norrænaráðinu.“

Ef þú værir kokkur, hvernig veitingastað myndir þú opna?

„Ítalskan – ekki spurning.“

Hvað með eftirrétti? Ertu nammigrís?

„Nei, ég er ekkert fyrir eftirrétti nema að eftirrétturinn samanstandi af góðum osti – ég er eiginlega enginn nammigrís.“

Ef að þú sjálf túlkuð í einhvers konar matarrétt, hvernig réttur væri það?

„Tja það er nú það – ætli ég væri ekki ís með stjörnuljósi og heitri sósu.“

Þú kemur heim eftir langan dag í borgarstjórn. Mikið búið að takast á og röddin við það að fara. Hvað færðu þér að borða til að hressa þig við?

„Skelli í mig engifersafa.“

Er einhver matarperri í borgarstjórn?

„Nei það er nú málið – það eru allir svo meðvitaðir um heilsu sína hvað þetta. Engir nammipokar eru á borðum – bara tyggjó.“