Þegar Ísland var hernumið árið 1940 streymdu hingað þúsundir breskra og síðar bandarískra hermanna og eins og gengur og gerist slógu fjölmargar íslenskar stúlkur sér upp með þeim. Íslensk stjórnvöld höfðu áhyggjur af „ástandinu“ og töldu að ungar stúlkur, allt niður í 12 ára, væru að stunda vændi. Jóhanna Knudsen lögreglukona hafði yfirumsjón með njósnum um allt að þúsund íslenskar konur og voru þær upplýsingar innsiglaðar fram á þessa öld. Ein færsla úr gögnunum segir um tiltekna konu: „Er með hverjum sem er, sést með Bretum í skúmaskotum, ýmist fín í pels eða drusla, oft tekin úr skipum, alræmd skækja.“ Ástandsskýrsla, byggð á rannsóknum Jóhönnu, var gerð árið 1941 og í kjölfarið var unglingaheimilum fyrir ástandsstúlkur komið á fót.