Hans Peterson, bandarískur/franskur pókerspilari búsettur í Chicago í Illinois, var ekki sáttur. Í of langan tíma hafði hann glímt við svonefndar unglingabólur og árið 2006 hafði hann fengið sig fullsaddan. Hann fór til húðlæknis, Davids Cornbleet, sem var með stofu á 12. hæð í turni við Michigan Avenue í Chicago.
Cornbleet læknir skrifaði upp á nokkur lyf, þar á meðal Accutane, sem áttu að vinna bug á bólunum í andliti Peterson sem fór léttur í lund til síns heima og innbyrti lyfin eins og fyrir hann hafði verið lagt.
Liðu nú nokkrir mánuðir og segir svo sem ekki mikið af orrustu Peterson við bólurnar. Hins vegar ku hann hafa orðið var við verulega dvínandi kynhvöt og hugnaðist lítt sú þróun. Var Peterson sannfærður um að Accutane væri um að kenna.
Nú hefðu sennilega flestir í svipuðum sporum mælt sér mót við lækninn og það var einmitt það sem Peterson gerði, 24. október 2006. Í stað þess að kvarta og leita ráða dró Peterson hníf úr pússi sínu og rak hann ítrekað í bringu hins grunlausa læknis. Síðan lagði Peterson á flótta.
Að kvöldi þessa dags varð Aileen, eiginkonu læknisins, ekki rótt. Hvorki hafði eiginmaðurinn hringt né svarað þegar hringt var í hann. Aileen dreif sig á læknastofuna og sá þá að þar var allt opið. Inni lá eiginmaður hennar í blóðpolli á gólfinu. Hann hafði verið stunginn tuttugu sinnum.
Á sama tíma í öðrum bæjarhluta velti Hans Peterson stöðu sinni. Hann gerði sér grein fyrir því að hann hafði skilið lífsýni eftir úti um allt á læknastofunni, að ekki væri minnst á fingraför. Fundur hans og Cornbleet var einnig án efa rækilega færður til bókar í dagbók læknisins.
Velktist Peterson ekki í vafa um að hann yrði fljótlega bendlaður við morðið á lækninum – og Illinois beitti dauðarefsingum. Peterson sá í hendi sér að ef honum dytti ekki snjallræði í hug hið fyrsta þá biði hans sennilega ferð aðra leiðina á dauðadeild.
Evreka! skyndilega laust niður í huga hans þeirri staðreynd að hann væri með tvöfaldan ríkisborgararétt; fæddur í Bandaríkjunum en átti franska móður.
Peterson beið ekki boðanna, hafði samband við flugfélag, pakkaði niður og dreif sig á O’Hare-flugvöllinn.
Á meðan lögreglan leitaði læknismorðingjans logandi ljósi í Illinois hafði Peterson það náðugt í Frönsku Vestur-Indíum. Peterson vissi þó sem var að þetta myndi ekki vara að eilífu, fyrr eða síðar myndu lögin ná í skottið á honum.
Þann 6. ágúst 2007 rölti Hans Peterson á næstu lögreglustöð og tilkynnti, rósemdin uppmáluð: „Fyrir ári, eða þar um bil, varð ég lækni í Chicago að bana og hér er ég mættur til að gefa mig fram. Ég er með franskan ríkisborgararétt og þetta er franskt yfirráðasvæði.“
Hans Peterson var umsvifalaust handtekinn og síðan fluttur til Guadeloupe. Hans vissi, sem og allir aðrir, að hann yrði aldrei tekinn af lífi – hann yrði ekki einu sinni framseldur til Bandaríkjanna. Samkvæmt frönskum og evrópskum lögum er óheimilt að framselja grunaða einstaklinga til nokkurs þess lands þar sem mögulegt yrði að viðkomandi yrði dæmdur til dauða.
Fjölskyldu Cornbleet varð nóg boðið þegar þetta lá ljóst fyrir. Skrifaði hún meira að segja þáverandi forseta Frakklands, Nicolas Sarkozy, bréf. Í bréfinu sagði meðal annars: „Hann [Peterson] hefur fengið heimild til að velja sér dómstól.“
Fjölskyldan fékk stuðningsyfirlýsingu frá þáverandi forsetaframbjóðanda Bandaríkjanna, Barack Obama.
Pókerspilarinn Hans Peterson veðjaði á réttan hest því hann verður aldrei framseldur til Bandaríkjanna á vit dauðarefsingar. Í staðinn fyrir dvöl á dauðadeild í Bandaríkjunum mun hann taka út refsingu sína, lífstíðardóm sem féll í nóvemberlok árið 2011, í frönsku fangelsi.
