Kolbeinn Óttarsson Proppé tók nýverið þá erfiðu ákvörðun að láta tíkina sína, Kolku, frá sér. Hann segir á Facebook:

„Já, Kolka er s.s. farin í sveitina. Á þar yndislegar stundir og hefði ekki getað endað á betri stað.“

Taldi hann að þingmennskan væri svo annasamt starf að hann gæti ekki sinnt tíkinni sem skildi og kom henni því í vist í Skaftárhreppi. Þar myndi hún una sér betur en Kolbeinn situr einn eftir í kotinu með söknuð í hjarta þar sem hann og Kolka hafa verið nánast óaðskiljanleg um árabil.

Kolbeinn hefur verið þingmaður Vinstri Grænna síðan árið 2016 en eftir að flokkurinn komst í ríkisstjórn í haust hefur vægi hans í nefndum aukist.

Þar sem Kolbeinn er nú listhneigður maður leitaði hann til listagyðjunnar og orti sonnettu um þann söknuð sem hann fann eftir að hafa þurft að skilja við Kolku. Í þeirri sonnettu tengir Kolbeinn viðskilnaðinn við við allan þann söknuð sem hann hefur þurft að upplifa um ævina.

„Þú komst í líf mitt, laust mig ástarörvum.
Ég líta skyldi bjarta, fagra daga.
Að ganga saman yrði okkar saga,
við sinna myndum vel hvors annars þörfum.

En í lífsins streði hlaðinn er ég störfum,
stóðstu heima, ein í ótal tíma.
Nú þarft ekki alein þar að híma.
Eltir kindur léttum hug og djörfum.

Oft er sú framtíð, er fyrir þér ljós lá,
sem fjöður í vindi, utan þinna greipa,
hrifsuð þér frá. Þá treginn tekur völd.

Söknuður heldur huga þínum þá,
af höfgri gleði, aldrei skaltu dreypa.
Uns gröfin þér opnast, endanleg og köld.”