Sitt sýndist hverjum um Áramótaskaupið en líkt og vanalega telja sumir of mikla pólitíska slagsíðu í því. Sumir frjálshyggjumenn eru í það minnsta þeirrar skoðunar en innan Facebook-hópsins Frjálshyggjufélagið er skaupið gagnrýnt harðlega. Jóhannes Loftsson, einn stjórnenda hópsins, kallar þar eftir því að hægri menn geri sitt eigið Skaup.
„Er pólitískur áróður að drepa heilbrigðan húmor? Eftir skaupið í gær, þá er ekki fjarri að hægt sé að álykta að svo gæti verið, þar sem skein i gegn að menn vildu frekar nýta tækifærið til að koma að pólitískum áróðri en að gera eitthvað fyndið. Því var úr að þrátt fyrir að ekki hafi skort fyndinn efnivið árinu, þá var eins og helmingur efnisins væri útilokaður þar sem það stríddi gegn boðskap skauphöfunda,“ segir Jóhannes.
Hann nefnir svo nokkur dæmi um hvað væri hægt að gera grín að í Skaupi frjálshyggjumanna. „Hvernig væri að gera frjálshyggjuskaup fyrir 2019. Ekki skortir efniviðinn. Á að banna plastpoka á meðan öll matvara í verslunum er í plasti. Af hverju vilja gróðurhúsheimsendaspámenn ekki virkja vatnsafl? Af hverju er skilagjald á flöskum þegar þeim er öllum smallað á haugunum? Hvað ætla umhverfisvænu (niðurgreiddu) rafbilaeigendurnir að gera þegar þeir þurfa að borga förgunargjald fyrir batteríið?,“ segir Jóhannes.
Jóhannes segir síðar í þræðinum að honum hafi enn fremur ekki þótt Skaupið nægilega fyndið. „Gagnrýni mín er tvenns konar. Annars vegar er að hið svokallaða „pólitískt beitta“ grín var nær allt í eina átt. Maður er svo sem vanur því og býst ekki við að rúv muni nokkurn tíman bjóða upp á neitt annað. Eina svarið við því væri að gera annað low budget „frjálshyggjuskaup“. Hin gagnrýnin er að þetta var ekki voðalega fyndið. Meira að segja sleikjupresturinn varð hálf kjánalegur, klausturatriðið varð ferköntuð handritsupplesning, perraþemað var sliturskennt. af hverju gleymdu menn samfylkingaperranum og af hverju enduðu menn ekki skaupið á að allir perrarnir hittust í klaustrinu – og tóku svo lokalagið þar eða eitthvað í þeim dúr. Jú það var hægt að brosa að sumu, en samt dáldið hugmyndasnautt skaup heilt yfir,“ segir Jóhannes.
Almennt virðast menn sammála honum um að vinstri slagsíða hafi verið á Skaupinu. „Lang besta atriðið fannst mér atriðið sem var ekki pólitískt, hommasketsinn…og svo ketó atriðið, það var nokkuð gott líka En vinstri slagsíðan er svo áberandi að það truflar mann svo maður getur illa haft gaman af því sem þó ágætlega var gert,“ skrifar til að mynda Benedikt Jón.
Örn Johnson svarar honum og gagnrýnir sérstaklega homma atriðið. „Hommaatriðið var púra áróður. Þeir hafa einhvern veginn bitið það í sig að það séu einhver mannréttindi að aðrir noti blóð úr þeim. Þeir eru bara einn af mörgum áhættuhópum sem ekki mega gefa blóð, en eini hópurinn sem vælir út af því. Svo var látið í veðri vaka að læknirinn vissi ekkert af hverju þeirra blóð er ekki notað. Hallærislegt pc rúnk,“ segir Örn.
Guðbjartur Nilsson, annar stjórnandi hópsins, telur að Skaupið sýni biturð þeirra sem skrifuðu það. „Mér fannst braggaþátturinn góður einmitt vegna þess að hann var ekki gerður pólitískur. Ef þeir hefðu haldið sömu formúlu á aðra þætti þá hefði það verið gott. Klaustursþátturinn var ágætur líka en það var rosalega margt í skaupinu sem mér fannst frekar endurspegla biturð heldur en húmor,“ segir Guðbjartur.
Ekki er þó allir frjálshyggjumenn sammála um þessa gagnrýni, líkt og Rafn Steingrímsson sem skrifar: „Hvernig væri bara að fara að hætta að taka þessu svona alvarlega?“
