„Sú staða var uppi í byrjun liðinnar viku, þegar útlitið var orðið verulega dökkt varðandi hvort útboðið myndi klárast, að raunhæfar líkur voru á því að félagið þyrfti að óska eftir gjaldþrotaskiptum. Sú niðurstaða varð sem betur fer ekki að veruleika. Óþarfi er að fjölyrða um afleiðingarnar. Höggið fyrir íslenskt efnahagslíf, að minnsta kosti til skemmri tíma litið, hefði verið umtalsvert þar sem gengið hefði veikst, eignamarkaðir lækkað og spár um hóflegan hagvöxt snúist upp í samdrátt.“
Segir Hörður en bendir síðan á að WOW, eins og önnur evrópsk flugfélög, standi frammi fyrir erfiðum vetri og ekki sé svigrúm til að taka margar rangar ákvarðanir. Ekki sé að sjá að olíuverð muni lækka og samkeppnin í flugi sé mikil og hörð. Þetta þýði að meðalfargjöld muni áfram vera lág. Hann segir að samkvæmt áætlunum WOW air sé gert ráð fyrir þriggja milljarða króna tapi á þessu ári en verulegum viðsnúningi á næsta ári. Erfitt sé þó að sjá hvernig það eigi að geta gengið eftir miðað við ytri aðstæður.
„Nauðsynlegt er því að treysta fjárhagsstöðu WOW air, en eigið fé þess var hverfandi um mitt þetta ár, með aðkomu nýrra fjárfesta í hluthafahópinn. Það þarf að gerast fyrr frekar en síðar. Skúli Mogensen, forstjóri og eini hluthafi félagsins, hefur sagst ætla að sækja sér um 22 til 33 milljarða í nýtt hlutafé með því að selja allt að helmingshlut í fyrirtækinu og skrá það á markað á næstu 12 til 18 mánuðum.“
Því næst víkur Hörður penna að Icelandair og segir að fjárhagsstaða félagsins sé augljóslega betri en staða WOW air en ljóst sé að fjárfestar hafi takmarkaða trú á að stjórnendum Icelandair takist að rétta gengi fyrirtækisins við.
„Nú þegar WOW air hefur tekist að klára fjármögnun félagsins kann sú staða að vera komin upp að það er Icelandair sem situr uppi með heitu kartöfluna enda eru minni líkur núna á því að meðalfargjöld hækki á komandi ári. Flugfélagið hefur orðið undir í samkeppninni og þarf að leita allra leiða til hagræðingar eigi það að vera samkeppnisfært. Ákvörðun um að setja flugfreyjum afarkosti – að velja milli þess að vera í fullu starfi ellegar vera sagt upp störfum – í því skyni að ná niður launakostnaði er líklega aðeins fyrirheit um það sem koma skal. Miklu stærri og erfiðari ákvarðanir bíða stjórnenda félagsins. Að öðrum kosti er hætt við því að illa muni fara.“
Segir Hörður og bendir á að staðan í hagkerfinu sé viðkvæm. Erfiður vetur sé framundan, bæði vegna óvissu um rekstrarhorfur flugfélaganna og vegna þess að kjarasamningar á almennum vinnumarkaði verði lausir.
„Niðurstaða þeirra viðræðna, verði hún á þá leið sem róttækustu verkalýðsleiðtogar landsins hafa kallað eftir, mun tryggja að væntingar um sjaldséða mjúka lendingu verða að engu. Á sama tíma og þessi efnahagsveruleiki blasir við hefur ríkisstjórnin ákveðið að blása til útgjaldaveislu og reka ríkissjóð með minnsta mögulega afgangi. Þær áætlanir ganga út frá því að ekkert geti mögulega farið úrskeiðis. Flestir vita hins vegar betur. Leyfi menn sér að vera bjartsýnir, þá er líklega í besta falli hægt að segja það eitt að það er alls ekkert víst að þetta klikki.“
