„Vanlíðanin sem ég hef upplifað vegna þessa máls er nánast óbærileg. Ég fylltist viðbjóði og upplifi mig svo óhreina að ég gæti klórað mig til blóðs. Ég veit ekkert hvort myndirnar af mér og systur minni séu í dreifingu eða ekki. Varnarleysið er algjört og mér líður eins og mér hafi verið nauðgað andlega,“ segir Patricija Velina í samtali við DV.
Fyrir rúmum mánuði var fyrrverandi stjúpfaðir hennar, Gints Davidons, dæmdur í þriggja mánaða skilorðsbundið fangelsi á héraðsdómsstigi fyrir blygðunarbrot gegn Patriciju og yngri systur hennar. Brotin fólust í því að á rúmlega árstímabili faldi Gints síma sinn ítrekað inni á baðherbergi heimilis þeirra og tók upp myndskeið af systrunum við að athafna sig. Við rannsókn málsins fundust, auk myndbanda af systrunum, fleiri myndir af ungum konum á tölvu Gints, sem hann hafði tekið sjálfur auk gríðarlegs magns af myndum sem hann hafði hlaðið niður af netinu.
Patricija segir dóminn og málsmeðferðina til skammar. „Það liðu rúm tvö ár frá því að byrjað var að rannsaka málið og þar til að dómur féll. Á meðan gat hann um frjálst höfuðið strokið og haldið uppteknum hætti. Niðurstaðan er sú að hann þarf ekki einu sinni að sitja inni fyrir sína viðbjóðslegu glæpi,“ segir Patricija. Hún fór fram á tvær milljónir króna í miskabætur en mat dómstólsins var að 350 þúsund krónur væru hæfilegar bætur. „Þetta er nokkrir tímar hjá sálfræðingi og í engu samhengi við þann miska sem ég varð fyrir. Það mun taka mig langan tíma að vinna mig út úr þessu,“ segir Patricija.
Patricikja er 26 ára gömul og er frá Lettlandi. Móðir hennar flutti til Íslands ásamt yngri systur hennar í leit að betra lífi á sínum tíma. Hér á landi kynntist hún Gints, sem einnig er frá Lettlandi. Þau hófu sambúð og fljótlega eignuðust þau son saman. Patricija elti síðan móður sína til Íslands fyrir nokkrum árum og flutti inn á heimilið til móður sinnar og stjúpföður.
„Hann kom vel fram við mig og við náðum að mörgu leyti ágætlega saman til að byrja með. Ég varð þó fljótlega vör við að hann kom afar illa fram við mömmu. Hann virtist finna veikleika hjá henni og nýtti sér það til hins ýtrasta. Ég hef þó alltaf haft bein í nefinu og því passaði hann sig alltaf í kringum mig. Um leið og ég brá mér út af heimilinu hófst ofbeldið,“ segir Patricija.
Nefnir hún sem dæmi um ofsafengin reiðiköst fyrrverandi stjúpföður síns að hann hefði í eitt sinn hent brauðrist í móður hennar þegar hún hélt á nýfæddum syni þeirra. „Hann var algjört skrímsli. Samskipti okkar urðu þá mjög slæm því ég leyfði honum ekki að komast upp með þessa framkomu gagnvart henni,“ segir Patricija. Hún bjó í ár á heimilinu en gafst svo upp og flutti að heiman til kærasta síns. Allan þennan tíma hélt hún að ofbeldið beindist aðeins gegn móður sinni og hafði ekki hugmynd um hið dulda ofbeldi sem var í gangi gagnvart henni og yngri systur hennar. „Mamma skildi síðan loksins við Gints skömmu síðar. Áreitið var slíkt að henni fannst sér ekki vært á Íslandi og fluttist því til Danmerkur,“ segir Patricija.
Gints tók síðan saman við aðra konu hér á landi. „Sú kona er einnig frá Lettlandi og við könnuðumst aðeins við hana, hún og mamma eiga sameiginlega vinkonu,“ segir Patricija. Það voru þau tengsl sem urðu til þess að upp komst um hin hræðilegu myrkraverk Gints. „Mamma fékk skyndilega skilaboð frá sameiginlegu vinkonunni um að sambýliskona Gints hefði fundið myndir og myndbönd af dætrum hennar í tölvunni hans. Myndir sem greinilega voru ekki teknar með okkar leyfi og vitneskju. Mamma hringdi síðan í mig og mér varð flökurt þegar ég heyrði hvers eðlis myndirnar voru,“ segir Patricija.
Sambýliskona Gints kom myndunum til hennar á minnislykli en Patricija gat ekki hugsað sér að skoða innihaldið. „Mér fannst tilhugsunin ógeðsleg. Ég hefði ekki getað afborið að horfa á myndböndin. Ég keyrði því beint upp á lögreglustöð, lagði fram kæru og lét minnislykilinn fylgja með,“ segir Patricija.
Við tók erfiður tími en loks hafði lögreglan samband og Patriciju var boðið í skýrslutöku. Hún var látin bera kennsl á sjálfa sig á ljósmyndum sem og systur sína. Henni voru einnig sýndar myndir af stúlkum sem hún kannaðist ekki við. „Þetta var hræðileg reynsla. Ég sá ekki nein myndbönd af sjálfri mér, aðeins stillimyndir úr þeim þar sem sást að þetta var ég. Enginn hefur hugmynd um hvort myndirnar komu aðeins fyrir sjónir ofbeldismannsins eða hvort að hann hafi dreift þeim til annarra með svipaðar, viðbjóðslegar kenndir. Það er mjög erfið tilhugsun að glíma við. Maður er algjörlega hjálparlaus,“ segir Patricija.
Yngri systir hennar var aðeins fjórtán ára gömul þegar ofbeldið átti sér stað og hún hefur átt mjög erfitt í kjölfar þess. „Hún býr í Danmörku ásamt móður minni og hún mun örugglega bera ör á sálinni alla ævi vegna þessarar misnotkunar. Síðustu ár hefur hún verið mjög lokuð, dregið sig inn í eins konar skel. Við vonuðumst báðar til þess að Gints hlyti þungan dóm fyrir gjörðir sínar. Þessi hlægilegi dómur sem var kveðinn upp yfir honum mun seinka bata okkar. Það er hræðileg tilhugsun að hann þurfi ekki að sitja inni og geti haldið óáreittur áfram,“ segir Patricija.