Plastagnir finnast í kranavatni um allan heim. Þetta kom fram í kvöldfréttum RÚV fyrr í vikunni.
Sérfræðingur í örplastrannsóknum segir hættu á að nanóagnir sem komast inn í frumur og líffæri fólks sé að finna í kranavatni.

„Ég veit ekki til þess að það hafi verið gerðar rannsóknir á plastögnum í vatni hérlendis þótt þar sé vissulega þörf á,“ segir Rósa Guðbjartsdóttir, bókaútgefandi og formaður bæjarráðs Hafnarfjarðar, í samtali við DV. „Þetta er hins vegar enn ein rannsóknin sem sýnir fram á hvað áhrif plastsins eru víðtæk og ég óttast að við eigum eftir að fá tíðari fregnir af þessum toga. Nú þegar plastagnir greinast í drykkjarvatni, og ýmsum afurðum sem við leggjum okkur til munns, eigum við kannski eftir að lesa niðurstöður rannsókna sem sýna fram á að plastið sé ekki aðeins umhverfisvá heldur geti það einnig ógnað heilsu og heilbrigði manna.“

Rósa þýddi nýlega bókina Betra líf án plasts eftir Anneliese Bunk og Nadine Schubert. Í henni er fjallað ýtarlega um skaðsemi plasts og mikilvægi þess að hver og einn leggi sitt af mörkum til að draga úr notkun þessa skaðlega efnis.
Rósa leggur áherslu á að einstaklingar og sveitarfélög sýni ábyrgð við meðhöndlun þessa úrgangs. „Það er mismunandi hvar plastið endar en því miður er það svo að um áttatíu til níutíu prósent enda ekki í réttum endurvinnslufarvegi. Ef því er skilað í grenndargáma þá er það endurnýtt og ný verðmæti sköpuð úr því. Ef ekki þá endar það í urðun eða einhvers staðar í umhverfinu.“